Rynek Finansowy: Etyka – wymiar praktyczny

Tak, w powszechnej opinii, powinny zachowywać się banki. Czy jednak także klienci, regulatorzy, pośrednicy finansowi, akcjonariusze (czyli wszyscy interesariusze) nie powinni być również godni zaufania i zachowywać się etycznie? Wielu z nich uzyskało swoisty klucz do banku. Przy coraz większych możliwościach związanych z rozwojem informatyki, ogromie sprawozdawczości, przekazów medialnych, audytów, ratingów, mają oni możliwość istotnego oddziaływania na sposób działania i wizerunek banku.

Klient wchodzący w relacje z bankiem, żeby móc je właściwie kształtować, powinien posiadać odpowiednią wiedzę ekonomiczną i świadomość, że jest jedną ze stron specyficznej wielostronnej umowy. Jeśli jej nie posiada, choćby na poziomie podstawowym, proces komunikacji zawsze będzie ułomny, a niebezpieczeństwo obustronnych zachowań niestosownych będzie większe. To rzeczywiście może być problemem, jeśli weźmiemy pod uwagę niski poziom wiedzy finansowej klientów oraz to, że w świetle badań większość z nich nie zamierza wzbogacać swojej wiedzy ekonomicznej lub technologicznej. Na szczęście zwiększa się zapotrzebowanie na doradztwo finansowe – w ostatnich dziesięciu latach z 14 do 47%, rośnie zatem znaczenie profesjonalizmu konsultantów i doradców finansowych.

Wróćmy jednak do grupy interesariuszy. Są wśród nich ci wszyscy, którzy mają wpływ na system regulacji, nadzoru i monitoringu. Złe jakościowo prawo, stanowione w pośpiechu, wprowadzające gwałtownie różnego rodzaju obciążenia ...