Rostrzyganie sporów: Arbiter bankowy gasi spory

Sławomir Dolecki

Porządkując własne podwórko i przygotowując się do integracji z państwami Unii Europejskiej, banki same na siebie przyjęły zobowiązanie powołania i utrzymywania instytucji, która będzie przedsądową instancją rozstrzygania sporów z klientami. Zadecydowano, że najlepszym miejscem dla arbitra bankowego będzie branżowa izba gospodarcza, a więc Związek Banków Polskich. Co warte podkreślenia, wszystkie banki zobowiązały się do bezwzględnego respektowania decyzji arbitrażowych.

W ten sposób w roku 2002 klienci banków zyskali dodatkowe wsparcie w sporach z bankami. Do arbitrażu można skierować wszystkie sprawy wynikające z czynności bankowych. Są oczywiście pewne wyłączenia, najważniejszym z nich jest graniczna wartość roszczenia, która nie może przekraczać 8 tys. zł. Z jednej strony – biorąc pod uwagę skalę obrotu – to niewiele, z drugiej jednak nie należy zapominać, że mowa jest o kwocie spornej, a nie wartości całej umowy. Poza tym arbiter nie przyjmie sprawy, którą zajmował się już sąd powszechny. I co równie ważne, zanim sprawa zostanie skierowana do rozpatrzenia, musi przejść całą procedurę reklamacyjną w banku.

Partner, a nie intruz

Do arbitra bankowego może zwrócić się każdy klient, któremu bank nie uznał reklamacji lub na nią nie odpowiedział w terminie. Koszt postępowania wynosi 50 zł, chyba że wartość roszczenia jest niższa, wówczas koszt ogranicza się do 20 zł. Sprawy dotyczą przede wszystkim kredytów i tak jest od samego początku. W pierwszym roku działalności arbitra bankowego kredytów dotyczyła niemal połowa wszystkich spraw, w ubiegłym roku było to już 78 proc. Wynika to przede wszystkim z coraz większej dostępności kredytów, ale także ze zmniejszającej się liczby skarg w innych sprawach, na przykład związanych z lokatami czy rachunkami. Wiąże się to z faktem, iż tamte spory dotyczyły przede wszystkim wadliwego wykonania umowy, błędu ludzkiego czy błędu systemowego polegającego na przykład ...