Raport Specjalny: Objęcie depozytów w SKOK gwarancjami było niesprawiedliwym, ale jedynym wyjściem

Niedawny kryzys w Komisji Nadzoru Finansowego skłania do refleksji nad istotą funkcjonowania podobnych instytucji. Czy przeprowadzony w roku 2006 proces wyprowadzenia nadzoru ze struktur NBP należałoby uznać za zasadny?

– Wydzielenie organu nadzorczego ze struktur banku centralnego było posunięciem zbytecznym. Takie rozdrobnienie, z jakim mamy do czynienia obecnie, gdzie zarówno nadzór, jak i instytucja gwarantowania depozytów, jaką jest Bankowy Fundusz Gwarancyjny pozostają poza bankiem centralnym, sprawdziłoby się wyłącznie w sytuacji, kiedy mielibyśmy trwałe, instytucjonalne podstawy wiarygodności tych instytucji. Ponieważ takowych nie było, i jak widać do chwili obecnej nie ma, to znacznie lepszy byłby model nadzoru scalonego, obejmujący również obszar ewentualnych wypłat wynikających z ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym. Przy braku trwałych podstaw instytucjonalnej niezależności wiarygodność banku centralnego powodowałaby, że te instytucje byłyby sprawniejsze, szybsze i bardziej wiarygodne. Dlaczego zatem zdecydowano się na rozdzielenie kompetencji NBP i nadzoru, powołując odrębną instytucję w postaci KNF? Motywacja, która przyświecała temu posunięciu była w dużej mierze polityczna. Obawiam się, że dyskusja na temat ewentualnego powrotu nadzoru do banku centralnego, z jaką obecnie będziemy mieli do czynienia, również będzie motywowana politycznie. Taka sytuacja jest bardzo niekorzystna, wręcz szkodliwa dla polskiego systemu finansowego. Trzeba było się zdecydować na jakieś rozwiązanie ze względów merytorycznych i konsekwentnie przy nim pozostać.

Kwestią powiązaną z obecnymi problemami regulatora jest restrukturyzacja kas oszczędnościowo-kredytowych. Pojawia się pytanie, czy należało objąć gwarancjami instytucje funkcjonujące przez dłuższy czas bez żadnego nadzoru?

– Nadzór nad kasami powinien być wprowadzony ...