prof. Paul Dembiński: Polska edycja nagrody ma swoją specyfikę

prof. Paul Dembiński: Pierwszy punkt jest taki, że globalna nagroda, którą organizujemy, która się składa z narodowych, językowych edycji, pokazuje, że finanse nie są zuniformizowaną planetą. Są pewne priorytety refleksji etycznej, które w różnych kontekstach prawnych, rynkowych i również kryzysowych inaczej się deklinują. To, co było bardzo ciekawe jeśli chodzi o obie edycje polskie to to, że większość tekstów nagrodzonych podchodziła do bankowości detalicznej, która właściwie w tamtych edycjach nie występowała.

Mnie to bardzo uderzyło, że to jest człon, który jest szalenie ważny w całości świata bankowego. Dla autorów piszących z innych perspektyw to jest kwestia, która umknęła uwadze. Tutaj były bardzo ciekawe dylematy, casusy etyczne, itd. – zatem to wzbogaciło ogólne spektrum. Dlaczego druga edycja? Dlatego, ze konkurs się globalnie rozwija. Współpracujemy z dużymi ośrodkami formacyjnymi. Bankowcy, pracownicy accout, biur rachunkowych – wszystkie te profesje odkrywają, że mają problemy etyczne. Nie są one tylko w podręcznikach, ale są rysowane przez ludzi, którzy mają z nimi bezpośrednią styczność – przez praktyków. Chodzi o to, aby zbierać te doświadczenia.

Maciej Małek: Jak w warunkach turbulencji na rynku i nieustannej presji na sprzedaż przekładać etyczne fundamenty na dobrą praktykę realizowaną przez front office?

PD: To problem który pojawił się w polskich pracach. Jest bardzo ciekawy. Chodzi o horyzont czasowy. Ostatnio zarówno presja technologii jak i presja wyniku prowadzi do skrócenia horyzontu. Nie można budować etyki bez pewnego horyzontu czasowego. Bankowcy i finanse muszą odzyskać średniookresową lub długookresową perspektywę, którą w dużej mierze stracili w ciągu ostatnich dwudziestu lat, goniąc za rezultatem miesięcznym, czy tygodniowym.

MM: Rozumiem, że budowa perspektywy wymaga również budowy trwałej relacji z klientem i odbudowy zaufania, które w części zostało nadszarpnięte?

PD: Dla mnie kluczowym słowem jest relacja. To nie jest suma transakcji. To jest coś więcej. Relacja jest dynamiczna, może prowadzić do zbudowania zaufania, wspólnych projektów. Jeżeli się relacje potnie na transakcje to dynamika w jakiś sposób ucieka. Banki poszły bardzo daleko w sensie transakcji, coś się wkłada, wyjmuje, itd. Zapomniano o wątku transakcyjnym poza tym, ze mówiono, że ma pan swojego doradcę. Trzeba, aby ta relacja w sensie dynamiki zaufania w jakiś sposób odżyła. To nie jest tylko problem bankowy. To jest problem w ogóle gospodarki, dzisiejszego społeczeństwa. Jeśli dynamika zaufania się nie odbuduje to jesteśmy w nienajlepszej pozycji jako cywilizacja. To jest dalekie spojrzenie, ale ta relacja jest kluczem do wielu rzeczy.          

Zobacz rozmowę w wersji wideo: „prof. Paul Dembiński: Polska edycja nagrody ma swoją specyfikę„

www.aleBank.pl