Opinie zawieszone w sieci: styczeń 2014

Bijemy wszystkie dotychczasowe rekordy w zadłużaniu się i jego tempie. Nic dziwnego, że minister finansów łysieje, a premier nie tyle siwieje, co bardziej rdzewieje. Poprzednie rekordy emisji długu – obligacji SP z 2007 r. czy 10 mld zł z IV 2013 r., J.V. Rostowski pobił już 22 października 2013 r., emitując nowy polski dług na kwotę 12 mld zł. Nie minęło dwa tygodnie, a już 6 listopada Ministerstwo Finansów wypuściło obligacje SP na kolejne 8 mld zł. (…)

Dodatkowo MF płaci fantastyczne odsetki naszym, głównie zagranicznym, wierzycielom. Ponad 52 proc. polskiego długu jest już w rękach zagranicy, ponad 30 proc. długu jest w obcej walucie i ponad 200 mld zł w obligacjach SP posiada zagranica. Tylko w październiku trzeba było z tytułu odsetek od tych obligacji zapłacić aż 9 mld zł. Wielka kumulacja tego typu kosztów sięgająca astronomicznej kwoty 52 mld zł plus dodatkowo wykupu papierów w obcej walucie na kwotę 3,5 mld euro nastąpi w I i II kw. 2014 r. Kto to udźwignie, gdy koalicji powinie się nóżka ws. OFE. Wtedy czekają nas już tylko gigantyczne cięcia w budżecie i wyższe podatki. Nie ma na świecie hojniejszego kraju niż Polska, bardziej szczodrego ministra niż J.V.

Rostowski dającego więcej zarobić tzw. inwestorom. Od początku finansowego kryzysu światowego – 2008 r. zagraniczne inwestycje finansowe banków, funduszy, instytucji finansowych, zagranicznych banków centralnych, największe kokosy dały właśnie na polskich obligacjach. Pożyczanie Polsce i Polakom pieniędzy na stadiony, galerie handlowe, fragmenty autostrad i konsumpcję było najbardziej dochodową i rentowną inwestycją na świecie. Polskie obligacje SP dawały zwrot rzędu 12 proc. i to bez uwzględnienia tzw. różnic kursów walutowych. Daleko za nami w tym „frajerstwie” zostały Nowa Zelandia, RPA, Węgry, Włochy, Hiszpania czy Portugalia. Dołożyliśmy do tego wątpliwego interesu najwięcej na świecie i co się dziwić, że polskie obligacje idą jak „świeże bułeczki” – czym tak bardzo szczyci się MF J.V. Rostowski.

Stefczyk.info
Janusz Szewczak, główny ekonomista SKOK

MŁODE FINANSE AMERYKI

Swą przygodę z niepodległością Ameryka zaczynała bez żadnego własnego banku. W XX w. wchodziła z ponad 20 tys. banków, w których było ulokowane ponad 40 proc. wszystkich światowych depozytów. Pieniądze kontynentalne. W brytyjskich koloniach w Ameryce nie było banków. Ludzie pożyczali sobie nawzajem albo korzystali z kredytu lokalnego kupca lub banku w Wielkiej Brytanii. W obiegu były obce monety (bo Wielka Brytania zakazała wywozu złotych monet ze swego terytorium) i pieniądz papierowy emitowany przez lokalne administracje. U początków systemu finansowego młodej republiki amerykańskiej raz po raz natrafiamy na ideologiczne spory między jej twórcami. Gdyby o losach banków decydował Thomas Jefferson, miałyby się z pyszna. Ten akurat Ojciec Założyciel nie rozumiał znaczenia obrotu bezgotówkowego, nie cierpiał banków i wiele lat upłynęło, zanim pojął, jak ważne dla pomyślności kraju są przemysł i instytucje finansowe.

Polityka.pl
Andrzej Lubowski, korespondent w USA

DOWIESZ SIĘ PRZY KASIE

Prawdopodobnie jeszcze w tej dekadzie będziemy ś...