Miłośnicy nabiału
Dawniej życie było nieco prostsze. A i porozumieć się było łatwiej. Słowo bowiem z reguły jedno miało znaczenie, a gdy ktoś je dawał, można było być pewnym, iż zrealizuje, co obiecał. Dziś pewności takiej mieć już nie można. Po trosze pewnie i przez rozmaite słów pojmowanie. Weźmy na przykład takie jajko, albo lepiej jaja. Kiedyś kojarzyły się wyłącznie z ptakami, osobliwie zaś z kurami, choćby przez odwieczny problem, co było pierwsze - jajko czy kura. Ewentualnie jeszcze z posiłkami, w czasie których brylowały jaja w różnych postaciach.
Współcześnie jaja kojarzą się raczej z czymś innym. Stwierdzenie „ale jaja” wcale nie musi oznaczać uznania dla wielkości towaru zniesionego przez kurę. Może to być po prostu określenie albo dobrego żartu, zabawnej sytuacji, albo tego, że ktoś wpakował nas na niezłą minę. To jednak wcale nie wszystko. Stwierdzenie bowiem „ja to mam jaja” w ogóle nie świadczy o tym, że ktoś ów kurzy produkt zanabył drogą kupna. Raczej chwali się swoją odwagą i bezkompromisowością. I im – według samego siebie – bardziej jest odważny, tym – rzecz jasna – większe ma jaja.
Tyle że wokół nas pełno jest odważnych, odwagę swą przed innymi wychwalających, szkoda jeno, że jak ulał pasują do nich słowa Wiesława Grzeszczyka (polskiego aforysty i satyryka): Przychodzi moment, że na odwagę jest za późno. I wtedy – tchórz staje się szlachetną świnią.
Wróćmy jednak od początku, czyli z łacińska od jajka, znaczy ab ovo. Zanim jednak moment takiej przemiany przyjdzie, otoczenie po wielokroć dowie się, jakie to jaja ów osobnik zaposiadowywuje. I to bez względu na to czy takiej deklaracji oczekuje, czy też nie. W niektórych momentach usłyszy, że jedynie on ma jaja albo że ma największe jaja spośród słuchających go. I tylko nikt już nie będzie wiedział, czy rzeczywiście natura tak hojnie owego osobnika obdarzyła, czy też wyraża on pragnienie posiadania jakichkolwiek jaj. Wątpliwości nie będzie co do jednego – niewątpliwie do miłośników nabiału należy…
