Memorandum z Uniejowa: Nie wrzucajmy banków do bazylejskiego worka

Bardzo istotne zmiany otoczenia prawnego dla funkcjonowania banków, w tym banków spółdzielczych w Polsce, za sprawą dyrektywy CRD IV mogą stać się faktem – czytamy w dokumencie. (…)

Jesteśmy orędownikami utrwalenia takiego stanu faktycznego, który da silne wsparcie dla całego sektora bankowości spółdzielczej po implementacji ostatecznych zapisów dyrektywy CRD IV, tak żeby wielopokoleniowy dorobek spółdzielczości bankowej mógł być nadal bezpiecznym miejscem lokowania środków finansowych, ze szczególnym uwzględnieniem społecznej odpowiedzialności naszego biznesu. Z uwagi na to, iż sektor banków spółdzielczych jest bardzo mocno zróżnicowany, uznaliśmy, że nie ma możliwości wypracowania jednolitego stanowiska dla wszystkich banków spółdzielczych i banków zrzeszających. (…) Niniejszym pragniemy pokazać, że istnieje współdziałanie dużych banków spółdzielczych wyrażone jako dbałość o interesy wszystkich banków spółdzielczych, jak i całego sektora banków spółdzielczych rozumiana zarówno jako interes ich właścicieli, czyli członków spółdzielni, utrzymaniem adekwatnego do skali działania zarządzania ryzykiem gwarantującym odpowiedni dla sektora poziom bezpieczeństwa oraz efektywność prowadzonej działalności dopasowanej do doskonale rozpoznanego rynku.

FUNDUSZ UDZIAŁOWY.

Pozostaje poza jakimkolwiek sporem fakt, że brak możliwości zaliczenia funduszy udziałowych do kapitałów założycielskich w rozumieniu art. 32 Prawa bankowego spowoduje całkowity brak możliwości tworzenia w Polsce banku w formie spółdzielni, a zapis art. 30a Prawa bankowego w treści dotyczącej „banku spółdzielczego” stanie się zapisem martwym. Proponujemy, aby w ustawie Prawo spółdzielcze znalazły się takie zapisy, które pozwolą, aby udziały członkowskie w banku spółdzielczym mogły być uznawane jako instrument kwalifikujący się do kapitałów założycielskich i w konsekwencji do kapitałów CET1.

UMOWA ZRZESZENIOWA.

Z uwagi, iż aktualnie umowa zrzeszeniowa jest odrębnym bytem prawnym charakterystycznym dla polskiej bankowości spółdzielczej mającym swoje odbicie w takich ustawach, jak Prawo bankowe, Ustawie o NBP czy Ustawie o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających oraz w wielu uchwał KNF proponujemy utrzymanie jej w dotychczasowym kształcie jako elementu Ustawy o funkcjonowaniu banków spółdzielczych. Stoimy na stanowisku, że przekształcanie umów zrzeszeniowych w umowy IPS jest złym rozwiązaniem, które może zaburzyć dobrze funkcjonujące rozwiązania i wygenerować ryzyka, które obecnie w sektorze spółdzielczym nie występują. Wskazujemy na konieczność odrębnego traktowania umów zrzeszeniowych w dotychczasowym kształcie od nowych potencjalnych umów IPS.

ZRZESZENIA, BANKI ZRZESZAJĄCE.

Nie powinno dojść do przekształcenia zrzeszeń w instytucjonalne systemy ochrony (IPS). Zrzeszenia powinny mieć swoje ugruntowanie na poziomie ustawowym w obecnym kształcie. Natomiast IPS powinny mieć swoje ugruntowanie na innym poziomie niż ustawowym, np. w uchwałach nadzoru czy też decyzjach administracyjnych. Z uwagi na fakt, że IPS mogą dotyczyć nie tylko spółdzielni, ale również każdego innego podmiotu bankowego działającego w danym obszarze prawnym, powinny w swej treści obejmować każdy bank w Polsce, a nie być dedykowane dla sektora spółdzielczego jako zmiany zapisów w obecnych umowach zrzeszeń. Przekształcenie umów zrzeszeniowych w umowy IPS w kontekście art. 16 ust. 2 Ustawy o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających stoi w sprzeczności z przywoływaną zasadą dobrowolności.

SYSTEM OCHRONY INSTYTUCJONALNEJ.

Proponujemy, aby w polskim porządku prawnym IPS określony był jako dobrowolny obszar wsparcia bezpieczeństwa rozumiany jako lepsza jakość zarządzania dający ochronę słabszej jakości ...