Konsumenckie porady: Karty chipowe: koniec skimmingu czy początek końca?

Darek Rzeźnicki

Skimming to słowo wywołujące zgrzytanie zębów bankowców i uzasadniony niepokój posiadaczy kart płatniczych. Zjawisko istniało od dawna, lecz dopiero w ciągu ostatniej dekady stało się prawdziwą plagą powodującą wyciek milionów dolarów z systemu bankowego. A wszystkiemu winny pasek magnetyczny znajdujący się na karcie i postęp technologiczny, który umożliwił coraz łatwiejsze i tańsze odczytywanie danych na nim zawartych.

Pasek magnetyczny zawiera informacje identyfikujące kartę i jej właściciela. Odczytanie tych danych nie jest i właściwie nigdy nie było zbyt trudne – dawniej konstruowanie czytników stanowiło zabawę dla młodych adeptów elektroniki, obecnie takie urządzenia są powszechnie dostępne w każdym niemal sklepie. Skopiowanie informacji z paska magnetycznego daje już pewne możliwości dokonywania wyłudzeń, np. stworzenie duplikatu karty do transakcji bezgotówkowych bez użycia kodu PIN (płatności w Internecie czy przez telefon). Jednak w porównaniu do wyciągnięcia żywej gotówki z bankomatu są to metody nieefektywne, wymagające współpracy z obsługą w punktach sprzedaży (kasjerami, kelnerami itd.) czy upłynniania wyłudzonych towarów.

Nie dziwne więc, że przestępcy wzięli na cel bezpośredni dostęp do pieniędzy z użyciem sfałszowanych kart. Czytnik wystarczy przecież zamontować na bankomacie tak, by nie wzbudzał podejrzeń, a zarazem pozwalał użytkownikowi na wypłatę środków. Dlatego najczęściej narzędzie oszustów pojawia się pod postacią niepozornej nakładki na prawdziwe gniazdo kart bankomatu.

Jednak same informacje z paska nie wystarczają do dokonania przestępstwa. Do pełni szczęścia, czyli wyłudzenia ...