Kolekcjonerstwo: Skarby utrwalone w kadrze

Elżbieta Brach

Zeszyt mojej prababci Marii do nauki historii Polski pisany piękną kaligrafią z 1869 r., list Poplińskiego z Piotrkowa do brata pisany w lutym 1846 r., mapa majątku rodzinnego z 1864 r., siedem tomów „Przyjaciela Ludu” – oryginalnych pism z rycinami, jak przystało na tygodnik ilustrowany z lat 1834-1847, album z fotografiami w aksamitnej, fioletowej oprawie z datą 4.10.1877 r. Skarb ten jest tak stary, że nikt nie wie, co to za data. Ci, co wiedzieli, już nie żyją, a ci, co żyją, nie pamiętają lub nie wiedzą. Fotografie piękne, prawie wszystkie sprzed 1877 r. Wszystkie opisane są przez moją prababcię na odwrocie sztywnego kartonika z fotografią. Są tam Cegielscy, Mottowie, Poplińscy. W albumie jest fotografia generała Dezyderego Chłapowskiego. Brat mojego dziadka Stanisława pisał we wspomnieniach, że zarówno ich dziadek Leon, jak i dziadek Melchior uczyli się rolnictwa u generała Chłapowskiego w Turwi.

Jest fotografia doktora Teofila Mateckiego i Hipolita Cegielskiego, którzy byli świadkami ślubu dziadka Leona.

Nie wiem jednak, dlaczego znalazła się w albumie fotografia Władysława Bentkowskiego, uczestnika obu polskich powstań narodowych w XIX w. i rewolucji na Węgrzech w roku 1848-1849, dziennikarza i polityka. Może dlatego, że należał prawie do rodziny, bo w roku 1868 otrzymał po śmierci Hipolita Cegielskiego (męża siostrzenicy prababki mojego dziadka) zarząd jego majątku i opiekę prawną nad jego dziećmi. W innym kuferku kolejne fotografie – również opisane. Dzięki tym opisom zatrzymana jest historia rodziny. To prababcia, to jej brat, to jego żona. Fotografia dziadka wielkości pocztówki, a na odwrocie jego list z 1917 r. pisany do brata. Inna pocztówka – również z fotografią rodzinną na odwrocie – wysłana w 1910 r. z pozdrowieniami z Poznania z okazji wyjścia w towarzystwie adoratorów do opery na „Straszny Dwór”. W tle stary Poznań.

Stare fotografie rodzinne bywają natchnieniem dla pisarzy. Narracja toczy się wokół postaci z ...