IT@BANK 2017: Open banking w wydaniu europejskim

Przemysław Kondraciuk; Lech Kurkliński

O ile dwa pierwsze akty prawne nie determinują konieczności zmian strategii biznesowej banków, o tyle dyrektywa PSD2 właśnie do tego się sprowadza. Regulacja ta nie bez przyczyny uznawana jest za decydującą o losach sektora bankowego w obecnym jego kształcie, wprowadza bowiem nowe realia nazwane open banking.

Wzmacnianie lojalności

U podstaw dyrektywy PSD2 stoją zmiany technologiczne dotyczące płatności, jakie nastąpiły od czasu wydania jej poprzedniczki. Poprzez nowelizację tej regulacji europejski prawodawca nastawił się przede wszystkim na poprawę konkurencyjności sektora usług finansowych i zapewnienie bezpieczeństwa nowych metod płatności. Jedną z możliwych jej konsekwencji będzie dezintermediacja usług bankowych poprzez udzielenie zgody klienta na dostęp do informacji o jego rachunkach oraz dopuszczenie inicjowania transakcji płatniczych podmiotom zewnętrznym wobec banków – TPP (third party provider). Oznacza to, że możliwe stanie się zarządzanie środkami finansowymi trzymanymi w banku poza jego oficjalnymi kanałami.

W odpowiedzi na PSD2 instytucje bankowe będą musiały wzmocnić lojalność swoich klientów, m.in. poprzez utrzymanie z nimi stałej relacji. Jednak sektor bankowy postrzega dyrektywę nie tylko jako zagrożenie, ale również jako szansę. Banki będą bowiem mogły stać się podmiotami TPP wobec swoich bezpośrednich konkurentów – innych banków. Instytucje prezentujące proaktywną postawę wobec nadchodzących wyzwań stoją w obliczu konieczności redefinicji swojej strategii. Wśród nowych rodzajów usług świadczonych przez banki po wejściu w życie PSD2 najczęściej wymienia się agregację danych klientów z wszystkich rachunków i budowę na tej podstawie zaawansowanych narzędzi do zarządzania finansami osobistymi oraz lepsze dopasowanie oferowanych produktów do rzeczywistych potrzeb klienta1.

W oczekiwaniu na RTS-y

Banki, aby zapewnić zgodność z regulacjami, ale również zdolność konkurowania wobec wyzwań regulacyjnych, muszą dostosować swoją działalność nie tylko na płaszczyźnie prawnej, ale także zmodyfikować ofertę produktową, a przede wszystkim zadbać o odpowiednią transformację informatyczną. Usługi w ramach PSD2 mają być świadczone przez tzw. open API, czyli otwarty interfejs, umożliwiający komunikację aplikacji bankowych z zewnętrznymi aplikacjami TPP2. Poprawie bezpieczeństwa nowoczesnych form płatności służyć ma wypracowanie dokumentu towarzyszącego dyrektywie, czyli tzw. regulacyjnych standardów technicznych (regulatory technical standards – RTS). Określać one mają szczegóły techniczne API, z naciskiem na zapewnienie bezpieczeństwa danych klienta i jego środków pieniężnych zdeponowanych na rachunku płatniczym. Zgodnie z proponowanymi zapisami RTS-ów banki zobowiązane zostaną do udostępnienia podmiotom trzecim pełnej informacji o oferowanym API, tak aby możliwa była swobodna integracja i zapewnienie świadczenia usług przez API na poziomie nie gorszym niż w swoich własnych kanałach elektronicznych. RTS-y znajdują się jednak nadal w procesie legislacyjnym, który się opóźnia względem pierwotnych założeń. Dodatkowo należy podkreślić, że obecne propozycje RTS-ów nie zajmują się w sposób jednoznaczny i dokładny architekturą open API, pozostawiając ją do wolnego wyboru bankom. Te zaś mogą zaprojektować i stworzyć własne rozwiązanie lub też wybrać jedną z szerszych inicjatyw pojawiających się w tej dziedzinie.