Horyzonty Bankowości 2014: Ale było ciekawie…

Czy pamięta Pan swój pierwszy dzień w pracy w NCR?

– Tak, to był 1 grudnia 1988 r. Ale jeszcze bardziej utkwił mi w pamięci dzień poprzedni. Wówczas, nie będąc jeszcze formalnie zatrudnionym, zostałem zaproszony na doroczne szkolenie wszystkich pracujących w Polsce autoryzowanych serwisantów sprzętu NCR. Poznałem tam wiele osób, z którymi później współpracowałem.

Autoryzowanych serwisantów? Wcześniej firmy NCR nie było w naszym kraju?

– Wiele sprzętu NCR pojawiło się w Polsce w latach siedemdziesiątych. Były to przede wszystkim kasy, z których korzystały niemal wszystkie oddziały Orbisu oraz maszyny do przetwarzania danych w Narodowym Banku Polskim. NCR handlował w Polsce za pośrednictwem centrali handlu zagranicznego, która organizowała i pilotowała transakcje. Na polski rynek NCR wchodził za pośrednictwem niemieckiej spółki z Augsburga, a w Polsce jej działalnością zajmował się Jacek Olearczyk. Choć czasy nie były łatwe, to Niemcy odnosili spore sukcesy, ponieważ byli nastawieni głównie na odbiorcę komercyjnego.

A w jaki sposób Pan znalazł się w NCR?

– Wcześniej trzy lata byłem na kontrakcie w Kuwejcie, gdzie pracowałem przy informatyzacji przedsiębiorstw naftowych. Dowiedziałem się, że NCR szuka pracownika i zgłosiłem się. Byłem specjalistą od systemów UNIX i zajmowałem się rozwojem oprogramowania – a kogoś takiego poszukiwali. Niestety, po pewnym czasie okazało się, że NCR nie może sprzedawać w Polsce systemów UNIX, więc chcąc nie chcąc, zostałem przedstawicielem handlowym firmy.

Miał Pan szczęście, bo został Pan przedstawicielem firmy, której produkty były już na rynku dobrze znane…

– Szczęście i nieszczęście, bo były to ...