Fiskus określa, co można pić i czym częstować w ramach działalności gospodarczej

Rozróżnienie takie zostało dokonane w jednej z ostatnich interpretacji Dyrektora KIS z dnia 2 kwietnia 2021 r. nr 0114-KDIP4-3.4012.2.2021.2.IG.

Stan faktyczny interpretacji

Podatnik prowadzący działalność gospodarczą w zakresie obrotu energią elektryczną ponosił wydatki na nabycie artykułów spożywczych na rzecz swoich kontrahentów, pracowników oraz współpracowników. Przykładowe zakupy obejmują takie towary jak kawa, herbata, cukier, mleko, a także bezalkoholowe napoje chłodzące, słodycze, owoce oraz jogurty. Spółka argumentowała konieczność ponoszenia takich kosztów jako wydatki o charakterze podstawowym do prowadzenia działalności, niemające charakteru wystawnego czy wykraczającego poza normy przyjęte w świecie biznesowym. Produkty wykorzystywane są w czasie spotkań, narad oraz innych podobnych wydarzeń związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Produkty są dostępne w pomieszczeniach ogólnodostępnych, kuchniach, salach konferencyjnych i pomieszczeniach socjalnych.

Spółka wskazała, że głównym celem ponoszenia wyżej wymienionych wydatków jest zwiększenie komfortu osób uczestniczących w spotkaniach, pozytywny wpływ na atmosferę w czasie spotkań, co przekłada się na efektywność i skuteczność prowadzonych rozmów i negocjacji. Zatem pośrednio wydatki te wpływają – jak wskazała spółka – na korzyści o charakterze ekonomicznym.

Spółka w ramach wniosku o interpretację indywidualną zadała pytanie, czy na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT będzie uprawniona do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu zakupu wyżej wymienionych artykułów spożywczych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Spółka twierdziła, że takie prawo jej przysługuje, ponieważ ponoszone wydatki mają pośredni wpływ na działanie podatnika i przyczyniają się do wzrostu sprzedaży opodatkowanej. Spółka wskazała, że są to wydatki o charakterze administracyjnym i wpływają pozytywnie na funkcjonowanie przedsiębiorstwa. Ponadto zaznaczyła, że wydatki na rzecz pracowników spółki wynikają bezpośrednio z przepisów prawa pracy i zasad BHP. Dlatego w przypadku pracowników związek z działalnością jest bezsprzeczny. Z kolei w przypadku współpracowników oraz kontrahentów spółki nabycie towarów służy działalności opodatkowanej, więc co do zasady również wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Stanowisko organu podatkowego

Z powyższym stanowiskiem nie zgodził się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, który w interpretacji podatkowej z dnia 2 kwietnia 2021 r. nr 0114-KDIP4-3.4012.2.2021.2.IG wskazał, iż oceniając stanowisko wnioskodawcy jako całość, nie we wszystkich przypadkach przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Organ podatkowy w interpretacji wskazał, że podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego w przypadku zakupu artykułów spożywczych takich jak: woda, kawa, herbata, cukier, woda, które będą udostępniane pracownikom i współpracownikom w czasie pracy, ponieważ wskazane towary są przeznaczone do zużycia w związku z przepisami BHP i mają pośredni związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Tak samo jest w przypadku udostępnienia tych towarów w czasie spotkań i narad biznesowych.

Z kolei organ podatkowy zaznaczył, że podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem takich towarów jak: soki, słodycze, owoce, jogurty, które będą udostępniane w przestrzeni wspólnej, ponieważ wydatki te służą zaspokajaniu potrzeb osobistych oraz prywatnych pracowników, współpracowników czy kontrahentów i jako takie pozostają bez związku z prowadzoną działalnością opodatkowaną.

Komentarz

Przywołana interpretacja podatkowa wpisuje się w surowe podejście fiskusa w odniesieniu do prawa do odliczenia VAT od wydatków na artykuły spożywcze innych niż podstawowe, tj. kawa, herbata, woda, cukier. Organy podatkowe traktują takie wydatki jako pozostające bez związku z działalnością gospodarczą. Podobnie orzekają sądy administracyjne (chociażby wyrok WSA w Łodzi o owocowych wtorkach z dnia 17 maja 2019 r., sygn. II SA/Łd 217/19). Granica pomiędzy wydatkami na cele związane z działalnością gospodarczą a wydatkami na cele osobiste jest bardzo cienka, a określanie jej przez organy podatkowe wydaje się być ingerencją w zasadę neutralności VAT. Przedsiębiorcy sami wiedzą, jakiego rodzaju wydatki są wydatkami niezbędnymi w prowadzonej działalności. U jednego podatnika będą to wydatki podstawowe, u innego praktyką w branży są także dodatkowe wydatki na artykuły spożywcze, które wpływają na postrzeganie przedsiębiorcy, jego opinię, renomę wśród kontrahentów, a także na motywację pracowników. Zgodnie z zasadą neutralności VAT podatnik powinien mieć co do zasady możliwość odliczenia podatku naliczonego w takich sytuacjach i to on powinien określać, jakie wydatki są związane z działalnością, ponieważ to on ją prowadzi, a nie fiskus.