Firma w e-gospodarce: Mały biznes w wirtualnej chmurze

Wobec wielomilionowych nakładów i ogromu prac organizacyjnych okres, w którym wielkie korporacje decydują się na wymianę eksploatowanego systemu informatycznego i jego infrastruktury, bywa stosunkowo długi. Niewielki rozmiar i dynamika małych firm umożliwia im wręcz natychmiastowe korzystanie z postępu technologicznego i osiąganie przewagi konkurencyjnej przy stosunkowo małym ryzyku. Tymczasem z raportu przygotowanego na zlecenie Pekao S.A. wynika, że MŚP stosują nowoczesne modele e-gospodarki w zakresie minimalnym, rzadko wykorzystują bardziej zaawansowane narzędzia internetowe, ograniczając się najczęściej do usług e-mailowych i dostępu do sieci. Głównymi przyczynami tego swoistego „wykluczenia cyfrowego” są bariery kompetencyjne w zakresie e-gospodarki menedżerów MŚP, zbyt mała dostępność do łączy szerokopasmowych (połowa małych firm dysponuje łączami o szybkości transmisji 256 kb/s) oraz ciągle jeszcze relatywnie wysokie ceny usług internetowych.

Internet to nie zabawka

W badaniu sondażowym (6900 wywiadów, wrzesień 2012 r.) około 87 proc. mikro i małych przedsiębiorstw zadeklarowało wykorzystanie komputera. Są różnice w przekroju województw (nawet 11 pkt. proc.); najniższy odsetek spośród branż odnotowano w handlu, a nieznaczne różnice zanotowano pomiędzy miastem a obszarami wiejskimi (ze wskazaniem na obszary miejskie). Zaledwie 60 proc. stosuje oprogramowanie wspomagające działalność operacyjną; są to głównie małe firmy handlowe. Niemal każda firma posiadająca komputer ma dostęp do internetu. Natomiast tylko niecałe 60 proc. zadeklarowało jego wykorzystanie w kontaktach z administracją. 56 proc. posiada własną stronę internetową (największy odsetek wśród firm produkcyjnych). Tylko 5 proc. wykorzystuje internet do prowadzenia sprzedaży przez e-sklep, natomiast 17 proc. przewiduje możliwość zamówienia towarów lub usług poprzez e-mail. Mniej niż połowa podejmuje działania reklamowe z wykorzystaniem internetu.

W wielu przypadkach małe i średnie przedsiębiorstwa ograniczają się jedynie do podstawowych inwestycji (komputery, internet) i funkcjonalności (standardowe oprogramowanie użytkowe – Windows, MS Office), często przyjmując rozwiązania minimalistyczne (np. sieć wewnętrzna zbudowana własnoręcznie, oparta na komputerach osobistych – bez wykorzystania wyspecjalizowanych serwerów). Z danych GUS wynika, że w 2011 r. wydatki na zakup sprzętu informatycznego lub telekomunikacyjnego poniosło 30 proc. małych firm, a ich łączna wartość wyniosła około 527 mln zł. Te same statystyki dla firm średnich to 60 proc. i 987 mln zł, a dla firm dużych – 80 proc. i 4399 mln zł.

Najwyższą półkę wśród przewodowych technologii dostępu szerokopasmowego zajmuje dostęp światłowodowy FTTP (Fiber-to-the-Premises). Typowa przepływność łączy tego typu rozciąga się aktualnie od 512 kb/s do 50 Mb/s, chociaż można już spotkać łącza o szybkości większej niż 1 Gb/s. Szybkość tych łączy daje się łatwo skalować, gdyż jej zwiększenie, a także rozszerzenie pasma, wymaga wyłącznie zmiany modemu u użytkownika.

Model chmury obliczeniowej

Tak zwaną chmurę obliczeniową można określić jako sposób przechowywania, przetwarzania i wykorzystywania danych i aplikacji, korzystając ze znajdujących się w innej lokalizacji komputerów, do których dostęp uzyskuje się przez internet. Stosując ten model usług informatycznych, użytkownicy mogą na życzenie dysponować niemal nieograniczonymi mocami obliczeniowymi bez konieczności dokonywania znacznych inwestycji kapitałowych, przy dostępie do swoich danych i aplikacji z każdego miejsca, w którym mają połączenie z internetem. Chmura publiczna to usługi dostępne dla wszystkich użytkowników internetu. Chmura prywatna jest dostępna za pośrednictwem internetu lub sieci prywatnych tylko dla upoważnionej grupy użytkowników. Z punktu widzenia MŚP, największe znaczenie ma chmura publiczna. Model ten cechuje się następującymi właściwościami:

• zasoby informatyczne (sprzęt oraz oprogramowanie systemowe i aplikacyjne) są własnością dostawcy usług w chmurze obliczeniowej, a nie użytkownika, który uzyskuje dostęp do chmury;
• wykorzystanie zasobów jest dynamicznie optymalizowane, stąd użytkownik z reguły nie zna dokładnej lokalizacji danych i procesów, z których korzysta;
• użytkownik ma dostęp do zasobów w chmurze, kiedykolwiek i gdziekolwiek jest mu ...