Europejski Bank Centralny: co dalej pod nowym kierownictwem?

Przede wszystkim nie należy ukrywać, że objęcie stanowiska prezesa najważniejszego dla UE banku stanowiło element długotrwałych negocjacji politycznych.

Szef EBC i gra polityczna

Pomimo tego, że stanowisko Prezesa EBC jest stanowiskiem o wiele bardziej technicznym, niż politycznym i niezwiązanym prima facie z instytucjami UE takimi jak Rada Europejska czy Komisja, to jednak fakt, że kadencja Mario Draghiego – obecnego prezesa – wygasa akurat w tym samym czasie co kadencje przewodniczącego KE czy Rady Europejskiej, powoduje, że wskazanie odpowiedniego kandydata było elementem gry politycznej i walki o wpływy między państwami członkowskimi.

Wybór Lagarde nie był oczywisty i należy go analizować właśnie w kategorii wpływów politycznych.

Prawnik na czele EBC

Po podaniu informacji o jej powołaniu, większość przedstawicieli rynku była raczej zaskoczona, po pierwsze biorąc pod uwagę jej wcześniejsze deklaracje, że stanowisko to jej nie interesuje i chce dalej pracować w IMF, a także z uwagi na brak znaczącego wykształcenia ekonomicznego.

Będąc z wykształcenia prawnikiem, Lagarde pełniła w swojej karierze istotne funkcje ministerialne we Francji, w tym stanowisko ministra finansów – lecz nie posiada dużego doświadczenia jeśli chodzi o politykę monetarną i pracę w banku centralnym.

Niemniej jednak wnosi do EBC duże doświadczenie, umiejętności komunikacyjne i polityczne, również niezwykle ważne w takiej instytucji jak EBC, której zadaniem jest też dbanie o stan gospodarki europejskiej.

Co dalej z polityką monetarną?

Przed nową prezes wiele wyzwań. Strefa euro wyhamowuje jeśli chodzi o rozwój gospodarczy, a dotychczasowe działania EBC na rzecz wzrostu tego rozwoju są już na wyczerpaniu – stopy procentowe są już ujemne i raczej nie będzie odwagi by je jeszcze obniżać, a w ramach quantitative easing EBC kupił już praktycznie wszystkie dostępne na rynku papiery, zgodnie z zakresem przedmiotowym tegoż działania, które sam bank określił.

Pojawiają się głosy, że polityka monetarna w strefie euro wymaga istotnej reformy. Tu zapewne Lagarde się sprawdzi, bo zyskała opinię polityk umiejącej słuchać opinii z różnych stron i potrafiącej budować szeroki konsensus.

Niemniej jednak istotnych zmian nie powinniśmy się spodziewać – dotychczasowe wypowiedzi nowej prezes pokazują jej poparcie kierunku wyznaczanego przez prezesa Draghiego.