Czy udzielanie korepetycji zawsze wiąże się z koniecznością założenia działalności gospodarczej?
W ślad za tym pojawiają się wątpliwości dotyczące sposobu rozliczania zarobionych dzięki udzielaniu korepetycji pieniędzy.
Korepetytor nie musi ewidencjonować obrotów w kasie rejestrującej, bez względu na ich wysokość
Sposób opodatkowania przychodów uzyskiwanych dzięki korepetycjom zależy przede wszystkim od tego, do jakiego źródła zostaną zaliczone.
Krok pierwszy: określenie źródła przychodów
Istnieją tu następujące możliwości:
Działalność nierejestrowana – może zdecydować się na nią nauczyciel, który udziela dodatkowych lekcji na małą skalę. Jego przychód z korepetycji w żadnym miesiącu nie może przekroczyć połowy kwoty minimalnego wynagrodzenia brutto. Należny podatek wyniesie 17% lub 32%.
Co ważne, jeżeli przychód z działalności nierejestrowanej przekroczy w danym miesiącu próg 50% minimalnego wynagrodzenia, staje się ona działalnością gospodarczą od dnia, w którym limit został przekroczony. Wówczas w ciągu 7 dni należy złożyć w CEIDG wniosek rejestracyjny.
Działalność wykonywana osobiście[1] – od pewnego czasu organy podatkowe i sądy administracyjne uznają udzielanie korepetycji za działalność wykonywaną osobiście Tak utrwalona praktyka pozwala na zaliczenie wynagrodzenia z korepetycji do tego źródła.
Jak odróżnić działalność wykonywaną osobiście od działalności gospodarczej? Z tą pierwszą mamy do czynienia, gdy nauczyciel udziela korepetycji w terminach dopasowanych do zapotrzebowania uczniów (brak ciągłości) i w miejscu przez nich wyznaczonym, podczas lekcji wykorzystuje tylko swoją wiedzę (brak zorganizowania i specjalnych materiałów dydaktycznych), nie bierze też odpowiedzialności za rezultaty swojej pracy. Zakwalifikowanie przychodów do powyższego źródła sprawia, że nauczyciel jest zobowiązany do samodzielnego opłacania w ciągu roku comiesięcznych zaliczek na podatek w wysokości 17% od uzyskanych dochodów.
(Korepetytor) nie musi opłacać podatku VAT i może skorzystać z dwóch typów zwolnienia
Pozarolnicza działalność gospodarcza – udzielanie korepetycji zostanie zakwalifikowane do tego źródła, gdy jest prowadzone w celu osiągnięcia dochodu, w sposób ciągły i zorganizowany. Jeżeli korepetytor ma specjalnie wyznaczone pomieszczenie, odpowiednie pomoce dydaktyczne, regularnie udziela dodatkowych lekcji i nie mają one charakteru doraźnego (w którym to on dopasowuje się terminami do uczniów), może zostać to uznane za prowadzenie działalności gospodarczej. Do wyboru są wówczas cztery podstawowe formy opodatkowania: zasady ogólne (skala podatkowa – 17% lub 32% w przypadku przekroczenia progu), 19% podatek liniowy, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych dla nauczycieli w wysokości 17% oraz karta podatkowa.
Karta to jedna z najbardziej preferencyjnych i uproszczonych form opodatkowania. Można ją stosować tylko, gdy udzielanie korepetycji odbywa się w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Stawka zależy głównie od liczby godzin udzielanych lekcji:
– do 48 h miesięcznie – 5,30 zł za każdą godzinę;
– powyżej 48 do 96 h miesięcznie – 254,40 zł + 11 zł za każdą godzinę po przekroczeniu 48h;
– powyżej 96 h miesięcznie – 782,40 zł.
Korzystanie z tej formy opodatkowania jest możliwe wyłącznie na wniosek podatnika, także gdy podejmuje się on prowadzenia działalności w trakcie roku podatkowego. Decyzję wydaje naczelnik urzędu skarbowego. Po jej otrzymaniu można jeszcze zrzec się opodatkowania w formie karty w ciągu 14 dni.
Warto podkreślić, że wybór karty jest bardzo korzystny nie tylko z finansowego, ale również administracyjnego punktu widzenia. Nauczyciel jest zwolniony z obowiązku prowadzenia ksiąg oraz składania zeznań podatkowych, z wyjątkiem PIT-16A. Musi jedynie wydawać na żądanie klienta rachunki i faktury stwierdzające sprzedaż towaru lub wykonanie usługi oraz przechowywać ich kopie.
Co jeszcze warto wiedzieć o rozliczaniu korepetycji?
Udzielanie korepetycji nie jest objęte ulgą 0% PIT dla młodych. Nauczyciele, którzy nie ukończyli 26. roku życia, będą więc opodatkowani na takich samych zasadach jak starsi. Korepetytor nie musi ewidencjonować obrotów w kasie rejestrującej, bez względu na ich wysokość.
Nie musi także opłacać podatku VAT i może skorzystać z dwóch typów zwolnienia. Pierwsze ma charakter podmiotowy. Zgodnie z nim podmioty, których przychody nie przekraczają rocznie 200 000 zł mogą nie rejestrować się do celów podatku VAT. Obowiązkiem jest tylko prowadzenie uproszczonej ewidencji sprzedaży, która pozwala określić moment przekroczenia tej kwoty wspomnianego limitu.
Drugie zwolnienie ma charakter przedmiotowy i dotyczy rodzaju wykonywanych usług. W myśl tego przepisu zwolnieniu podlegają usługi prywatnego nauczania świadczone przez nauczycieli. Warto zwrócić uwagę, że dotyczy ono tylko określonej grupy zawodowej – nauczycieli. Studenci i inne grupy specjalistów udzielających korepetycji nie skorzystają z tej formy.
Agnieszka Piętak,
doradca podatkowy w firmie inFakt.
[1] art. 10 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
