Choroba dziecka w czasie urlopu nie wydłuży wypoczynku

Sytuacje, w których do przerwania urlopu, z którego pracownik zaczął już korzystać dochodzi z mocy prawa wymienia art. 166 kodeksu pracy. Zgodnie z nim część urlopu niewykorzystaną z powodu:

• czasowej niezdolności do pracy wskutek choroby,
• odosobnienia w związku z chorobą zakaźną,
• odbywania ćwiczeń wojskowych lub przeszkolenia wojskowego albo pełnienia terytorialnej służby wojskowej rotacyjnie, przez czas do 3 miesięcy,
• urlopu macierzyńskiego

pracodawca jest obowiązany udzielić w terminie późniejszym.

Inne sytuacje nie przerywają urlopu

We wszystkich tych sytuacjach udzielony urlop ulega obligatoryjnemu przerwaniu, przekształcając się w usprawiedliwioną nieobecność w pracy. Przy czym, co należy podkreślić wyliczenie z art. 166 kp. ma charakter enumeratywny, co oznacza, że wystąpienie innych przyczyn niż wymienione (nawet, gdy usprawiedliwiają nieobecność w pracy), nie powoduje zobowiązania pracodawcy do udzielenia niewykorzystanej części urlopu w innym terminie.

Takiego skutku nie wywołuje, więc choroba dziecka, lub innego członka rodziny, nad którym pracownik sprawuje opiekę, choćby pracownik przedstawił pracodawcy zwolnienie lekarskie od wykonywania pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad chorym. Pracodawca nie ma także obowiązku udzielenia pracownikowi w terminie późniejszym dni urlopu niewykorzystanych z powodu m.in. ślubu pracownika lub jego dziecka, urodzenia się dziecka, zgonu i pogrzebu członka rodziny pracownika.

Przerwa czasowa

W sytuacji wystąpienia jednej z wymielonych w art. 166 kp okoliczności urlop ulega przerwaniu tylko na czas jej istnienia, co oznacza, że po jej „zakończeniu” pracownik kontynuuje wykorzystywanie urlopu do upływu terminu, na jaki urlop został wcześniej udzielony, ale nie dłużej. Pracownikowi nie wolno, bowiem samowolnie, bez uzgodnienia z pracodawcą, przedłużyć okres swojego urlopu o niewykorzystany okres. Jeśli chciałby wykorzystać pozostałą cześć urlopu bezpośrednio po terminie zakończenia urlopu, to musi wystąpić z wnioskiem o udzielenie mu części niewykorzystanego urlopu w terminie przez niego wskazanym i uzyskać na to zgodę pracodawcy.

 Ważne

Udzielenie urlopu jest jednostronną czynnością pracodawcy zwalniającą pracownika z obowiązku świadczenia pracy i usprawiedliwiającą jego nieobecność w pracy. Przepisy nie przewidują możliwości zastąpienia jej żadnym oświadczeniem pracownika. Rozpoczęcie urlopu wypoczynkowego bez zgody pracodawcy, a więc, samowolne, w każdym przypadku prowadzi do uchybienia obowiązkom pracowniczym określonym w art. 100 § 1 i § 2 pkt 1, 2, 4 kp (uzasadnienie wyroku SN z 5 grudnia 2000 r I PKN 121/00 OSNAPiUS 2002 nr 15, poz. 353).

Termin trzeba uzgodnić

W pozostałych przypadkach pracodawca powinien pamiętać, że urlopu niewykorzystanego w ustalonym terminie udziela się najpóźniej do końca września następnego roku kalendarzowego. Przyjąć też należy, że nowy termin urlopu powinien być, stosownie do § 5 rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (Dz.U. Nr 2, poz. 14 ze zm.) uzgodniony z pracownikiem.