Bankowość spółdzielcza w Niemczech: FinanzGruppe ryzyko pod parasolem

Prof. UG dr hab. Eugeniusz Gostomski

FinanzGruppe tworzą banki ludowe i banki Raiffeisena, banki Sparda, kilka branżowych z największym Ärzte- und Apothekerbank, dwa banki zrzeszające oraz ich spółki zależne (Grupa DZ Banku i Grupa WGZ Banku), trzy spółdzielcze banki hipoteczne, kasa oszczędnościowo-budowlana Schwäbisch Hall, firma Union-Investment i ubezpieczająca R+V Versicherung. Cała grupa zatrudnia 190 tys. osób, a jej aktywa na koniec 2012 r. wynosiły 1090 mld euro. Na zewnątrz reprezentuje ją Federalny Związek Niemieckich Banków Ludowych i Banków Raiffeisena (BVR).

Nic na siłę

Wszystkie należące do Finanz-Gruppe banki są w pełni niezależnymi pod względem prawnym i samodzielnymi finansowo podmiotami z własnymi organami kierowniczymi. Jednakże na rynku występują jako jednolita grupa finansowa, chociaż posługują się własnymi markami. Grupa dobrowolnie sporządza skonsolidowane sprawozdania finansowe (zbiorcze), co jednak w żaden sposób nie wpływa na wysokość podatków płaconych przez poszczególne jednostki, a jedynie pełni funkcję informacyjną.

FinanzGruppe nie jest ani koncernem, ani holdingiem, ponieważ zrzeszone w niej banki nie podlegają centralnemu sterowaniu, a jeżeli poszczególne banki wykorzystują wspólnie wypracowane metody zarządzania ryzykiem bądź instrumenty marketingowe, to ma to miejsce wyłącznie na zasadzie dobrowolności.

Popadnięcie w trudności finansowe lub bankructwo nawet małego lokalnego banku mogłoby zaszkodzić wizerunkowi sektora. Aby do tego nie dopuścić, nie wystarczy samo gwarantowanie depozytów przez fundusz gwarancyjny, potrzebny jest system zabezpieczenia instytucjonalnego, który pomaga bankom mającym trudności finansowe przywrócić płynność i wypłacalność, umożliwiając im stabilną i sprawną działalność w długiej perspektywie. Rozwiązanie to wzmacnia zaufanie klientów i otoczenia biznesowego na rynku.

Jak liczyć? Na siebie!

Każdy uczestnik systemu IPS odpowiada za zobowiązania pozostałych członków, co wiąże się ze złożeniem przez banki odpowiednich gwarancji i systematycznym uiszczaniem opłat na rzecz branżowego/spółdzielczego funduszu gwarancyjnego. Całkowite koszty funkcjonowania IPS są niższe w porównaniu z tymi, które fundusz gwarancyjny musiałby ponieść z tytułu gwarancji depozytów w razie upadłości jednego lub większej liczby banków FinanzGruppe. Zmniejszenie wydatków na utrzymanie bezpieczeństwa ...