Bankowość i Finanse | Systemy ZBP | System ZORO to znacznie więcej niż tylko baza danych

Krzysztof Fornal – od 18 lat związany z PKO Bankiem Polskim, od 17 lat z ryzykiem operacyjnym, od ponad 12 lat przedstawiciel banku w Komitecie Uczestników Systemu ZORO, obecnie przewodniczący Komitetu Uczestników Systemu ZORO.

Michał Łach – od 11 lat pracownik Departamentu Zarządzania Ryzykiem Operacyjnym w ING Banku Śląskim, od 5 lat przedstawiciel banku w Komitecie Uczestników Systemu ZORO. Obecnie wiceprzewodniczący Komitetu Uczestników Systemu ZORO.

W marcowym numerze „Miesięcznika Finansowego Bank” rozmawialiśmy o ryzyku operacyjnym w działalności bankowej, związanymi z nim procesami identyfikacji klienta oraz mechanizmami zarządzania ryzykiem operacyjnym, jakie stosują instytucje finansowe. Nawiążmy do panów wypowiedzi, że banki chcą uniknąć materializacji ryzyka operacyjnego, ale skoro nie da się go całkiem wyeliminować, należy umiejętnie je identyfikować poprzez m.in. pozyskiwanie i analizę informacji o zdarzeniach operacyjnych, również z baz zewnętrznych…

Michał Łach: Przyszło nam żyć w rzeczywistości, w której od ponad miesiąca mamy do czynienia z materializacją takiego właśnie ryzyka. Nasze myśli kierujemy ku Ukrainie i w całym sektorze bankowym aktywnie włączamy się w pomoc dla osób dotkniętych wojną. Jednocześnie nie zapominamy o zapewnieniu ciągłości działania sektora, bezpieczeństwie i wsparciu dla naszych klientów i pracowników.

Jak można zdefiniować zdarzenie ryzyka operacyjnego?

Krzysztof Fornal: Nie ma jednej definicji i każda instytucja finansowa przyjmuje swoją. Bazujemy na takich regulacjach, jak: Rekomendacja M, wydana przez Komisję Nadzoru Finansowego, oraz Rozporządzenie Capital Requirements Regulation (CRR), wydane przez Parlament Europejski i Radę UE. W uproszczeniu można powiedzieć, że zdarzenie operacyjne jest to materializacja ryzyka operacyjnego, skutkująca powstaniem straty finansowej.

Skąd uzyskujemy informacje o zdarzeniach w banku, jak możemy je dzielić i nimi zarządzać?

KF: Podstawowym źródłem informacji jest człowiek, który ma informację o nieprawidłowości i zgłasza ją w bazie wewnętrznej. Innymi źródłami może być baza reklamacji klientów lub rejestr awarii IT. Źródłem wewnętrznym będą również wszelkiego rodzaju analizy ryzyka oraz audyty. Z kolei źródłami zewnętrznymi są sądy, które informują o pozwach przeciwko bankowi, organy ścigania, informujące o podjętych przez nie czynnościach oraz zapytania, postępowania i inspekcje ze strony regulatorów lub organów administracji państwowej.

Istotnym elementem w procesie identyfikowania zdarzeń ryzyka operacyjnego są również wewnętrzne systemy monitoringu np. w celu przeciwdziałania oszustwom oraz zapewnienia bezpieczeń...