Bankowość i Finanse | Nieruchomości | Różne metody finansowania zakupu

Artur Król

Osoby fizyczne najczęściej sięgają po kredyt. Przez wiele lat była to popularna forma finansowania, zapewniająca kredytobiorcy wysoki poziom bezpieczeństwa, obecnie ujawniła się wrażliwość większości kredytów na zmiany stóp procentowych. Dwucyfrowa inflacja wpływa niekorzystnie na rynek, ogranicza także możliwość uzyskania kredytu w odpowiedniej wysokości. Coraz częściej mieszkania kupowane są za środki własne, w tym również pożyczone od rodziny bądź przyjaciół. Część nabywców decyduje się na skorzystanie z rządowych programów wsparcia, inni posiłkują się standardowym kredytem konsumpcyjnym (jego zaletą jest z reguły stały poziom oprocentowania) lub wręcz pieniędzmi uzyskanymi w instytucjach pożyczkowych. Inne formy, jak leasing konsumencki, mają w warunkach polskich znaczenie niemal marginalne.

Firma inwestorem

Przedsiębiorstwo dysponuje majątkiem trwałym oraz kapitałem obrotowym, niezbędnym do prowadzenia działalności gospodarczej. Wydatki służące sfinansowaniu nabycia poszczególnych składników majątku, w tym nieruchomości, mogą być pokryte z tego kapitału, niemniej w zdecydowanej większości przypadków przedsiębiorstwo decyduje się na finansowanie zewnętrzne – w postaci kredytu bankowego, środków zebranych dzięki sprzedaży obligacji, wpłat pozyskanych od akcjonariuszy/udziałowców, a w przypadku spółek akcyjnych także emisji akcji. Istnieją również modele, łączące elementy finansowania kapitałem własnym i obcym. Niektóre ze stosowanych form nie powodują bezpośredniego dopływu gotówki do firmy, ale wpływają pośrednio na przepływy pieniężne (np. w przypadku wydłużenia terminów płatności) lub obniżając koszty działalności (np. franczyza) – de facto zwiększają poziom wolnych środków, możliwych do wykorzystania w bieżącej działalności gospodarczej.

Własne i obce

Źródła finansowania, a wraz z nimi kapitały, możemy podzielić na wewnętrzne i zewnętrzne. W przypadku małych firm nieposiadających osobowości prawnej wewnętrznymi źródłami finansowania są zwykle środki ich właściciela lub właścicieli, zainwestowane w momencie jej zakładania oraz wypracowane w toku funkcjonowania. W przypadku firm jednoosobowych i spółek cywilnych, w szczególności prowadzących uproszczoną księgowość, występuje problem rozdzielenia aktywów przedsiębiorstwa od prywatnych zasobów właściciela, dlatego za wewnętrzne źródła finansowania należałoby uznać te, które nie angażują kapitału osób trzecich.

W przypadku podmiotów posiadających osobowość prawną, za wewnętrzne źródła finansowania uważa się środki wypracowane przez firmę w trakcie działalności. Finansowaniem zewnętrznym będą kapitały obce (kredyty bankowe, leasing, faktoring itd.) oraz np. nabycie udziałów przez fundusz wysokiego ryzyka (venture capital) czy pozyskanego wspólnika. Taki podział wynika z zasady, że w przypadku finansowania wewnętrznego właściciele ponoszą wyłącznie tzw. koszt alternatywny (utraconych możliwości, wynikających z ewentualnej odmiennej alokacji środków). Z kolei przy finansowaniu zewnętrznym kosztem będzie stopa zwrotu, jakiej oczekuje podmiot udostępniający nam środki.

[alebankmodule origin="..."