Bankowość i Finanse | Gospodarka | Koniec ery obfitości kapitału

Grażyna Śleszyńska

Na przełomie wieków Wall Street ogarnęła gorączka dotcomów, czyli tworzonych na lewo i prawo spółek internetowych. Jak wszystko bez pokrycia w namacalnej wartości, tak i ta bańka w końcu pękła. Ale nic, nawet to potknięcie, nie mogło zahamować trajektorii wzrostu wysokich technologii. Kapitałochłonnym gałęziom gospodarki wyrósł potężny rywal. Triumfy święci gospodarka cyfrowa i bazujące na niej startupy, których zasięg rośnie wykładniczo przy minimalnych nakładach inwestycyjnych.

Luksus bez pokrycia

W minionym dwudziestoleciu globalizacja była w pełnym rozkwicie. Rosnący eksport Chin obniżał ceny towarów. Żyło się rozrzutnie. Sprzyjała temu niska inflacja i stopy procentowe na historycznych minimach. Kredyt hipoteczny był dostępny dla każdego śmiertelnika, a rosnące ceny nieruchomości zwiększały majątek gospodarstw domowych. Rządy finansowały swoje zobowiązania poprzez emisję niskooprocentowanego długu, szczęśliwie nie podnosząc podatków. Pomimo pewnych różnic między poszczególnymi państwami, spadek realnych stóp procentowych był w znacznym stopniu zjawiskiem ogólnoświatowym. W kontekście amerykańskim uznano go za główne źródło boomu mieszkaniowego, który skończył się światowym kryzysem finansowym w latach 2007–2008. Ten ostatni stanowi niezwykle istotną cezurę, odtąd bowiem Rezerwa Federalna zaczęła stosować luzowanie ilościowe, wpompowując w rynki finansowe miliardy USD.

Jednocześnie rozwijające się kraje azjatyckie, a także te produkujące ropę na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej akumulowały masowo oszczędności, którym nie towarzyszyły adekwatne inwestycje krajowe. To właśnie ta nierównowaga wymusiła spadek światowych stóp procentowych i objawiła się napływem kapitału do Stanów Zjednoczonych i innych krajów Zachodu.

Nadmiar oszczędności

W 2005 r. Ben ...