Bankowcy a edukacja: Czy jest zadaniem bankowców edukować klienta?

Jednocześnie tworzy to potrzebę ewoluowania filozofii zarządzania w bankach i przejścia od myślenia, że „konkurencyjność zależy wyłącznie od naszych samodzielnych działań” do przekonania, że współpraca może przynieść korzyści zaangażowanym partnerom i jest kluczem do sukcesu. Niezmiernie ważnym efektem działań Warszawskiego Instytutu Bankowości w ramach programu edukacyjnego jest pokazywanie instytucji finansowych jako odpowiedzialnych społecznie i uczestniczący w budowaniu nowoczesnego społeczeństwa. Nie przypadkiem inicjatorzy programu odwołują się do WIB-u – fundacji, którą środowisko powołało z myślą o szeroko zakrojonych działaniach na rzecz samych banków, ich otoczenia, klientów, interesariuszy, obecnych i przyszłych beneficjentów.

Pozasystemowy wymiar edukacji

Program pomyślano jako wieloletnie i wielotorowe działania, których priorytety na najbliższe lata to m.in.:

• upowszechnianie wiedzy ekonomicznej wśród obywateli,
• podejmowanie działań na rzecz eliminacji zjawiska wykluczenia finansowego niektórych grup społecznych,
• działania na rzecz podnoszenia poziomu kwalifikacji zawodowych kadr bankowych poprzez m.in. upowszechnianie Systemu Standardów Kwalifikacyjnych w Bankowości Polskiej ZBP jako wyznacznika jakości kadr banków, wspierającego politykę kadrowo-szkoleniową banków.

Edukacja ekonomiczna w wymiarze pozasystemowym nie ma ambicji zastępować uczelni, dedykowanych tej kwestii inicjatyw organizacji pozarządowych czy państwowego i społecznego szkolnictwa. Ponieważ nasze potrzeby w tym względzie zmieniają się na każdym etapie życia, istnieje potrzeba elastycznego uzupełniania tego wszystkiego, co wnosi zinstytucjonalizowany system edukacji, z natury rzeczy nieposiadający możliwości reagowania na dynamiczne zmiany w otoczeniu rynkowym i samym rynku szeroko pojmowanych usług finansowych. W zależności od wieku nasze potrzeby są różne i wymagają zróżnicowanej wiedzy i umiejętności. Realizacja programów edukacyjnych jest zadaniem mierzonym w perspektywie co najmniej kilkuletniej. Dlatego też sektorowy program zaprezentowany w czerwcu 2016 r. przyjął trzyletnią perspektywę, która jest minimalnym, wynikającym z cyklu kształcenia, okresem budowania optymalnej relacji z instytucjami i środowiskiem edukacyjnym.

Kongres 590 (Rzeszów, 17-18 XI 2016).

Aktywne współdziałanie wielu instytucji

Jak piszą sami projektodawcy – „Polska jest wśród dwóch państw europejskich nieposiadających narodowej strategii edukacji ekonomicznej, która powinna budować trwałe, systematyczne i powszechne działania ukierunkowane na podnoszenie wiedzy i umiejętności obywateli w zakresie funkcjonowania w nowoczesnej gospodarce i podejmowania trafnych decyzji finansowych”.

Kompleksowe planowanie i realizacja działań edukacyjnych wymagają, poza działaniami bezpośrednio skierowanymi do odbiorców, również aktywnego współdziałania z wieloma instytucjami publicznymi odpowiedzialnymi za edukację. Wśród nich nie może zabraknąć samorządów, które jako organy założycielskie polskich szkół mają decydujący wpływ na warunki ich codziennego funkcjonowania. Wagę programu potwierdza zdefiniowanie jego strategicznych celów, a mianowicie:

• poprawy poziomu wiedzy ekonomiczno-finansowej w społeczeństwie we wszystkich grupach wiekowych,
• przygotowania racjonalnego i świadomego użytkownika produktów finansowych,
• wspierania kształcenia przyszłych i obecnych pracowników sektora,
• budowania pozytywnego wizerunku sektora finansowego jako nowoczesnego, profesjonalnego i odpowiedzialnego społecznie oraz aktywnie uczestniczą...