Banki spółdzielcze: Lokalne centrum kompetencji

Kazimierz Pierzchała
Ks. dr hab. nauk humanistycznych z zakresu pedagogiki resocjalizacyjnej.
Związany z Wyższą Szkołą Przedsiębiorczości w Warszawie

Bank spółdzielczy XXI w. winien „(…) być lokalnym centrum kompetencji i zaufania. [Konkuruje on – przyp. autora] w warunkach szybkiego rozwoju technologii informatycznej. Powstają nowe kanały dostarczania usług finansowych. To ma bardzo silny wpływ na zachowanie klientów i jest dużym wyzwaniem dla banku. Warto zauważyć też, że pojawiają się nowi konkurenci spoza tradycyjnego sektora finansowego. Są to firmy, które dodatkowo nie są ograniczone w swoim działaniu wymogami nadzoru bankowego„- podkreśla Maria Mścichowska, prezes zarządu Banku Spółdzielczego w Wąsewie w rozmowie z Igorem Morye, opublikowanej w nr 8/2016 „Banku Wspólnych Sił”, wydawanym przez Grupę BPS.

Zapewne dlatego zarządzający bankami spółdzielczymi doskonale znają swoją misję, ale też zagrożenia oraz wyzwania. I stawiają w pierwszym rzędzie na informatyzację systemu, instalując nowoczesne aplikacje wspomagające obsługę klienta. Zintegrowane działania w tym obszarze zapewniają szansę na rozwój i obsługę nowych obszarów technologii w biznesie. Rozwijając nowoczesne technologie informatyczne, banki nie mogą wszakże zapominać o zachowaniu wysokiego poziomu bezpieczeństwa usług gwarantujących ich klientom maksymalną ochronę zgromadzonych środków. Wymagania Rekomendacji D KNF wymuszają wdrożenie do systemów specjalnych katalogów, które umożliwiają bezpieczne przechowywanie informacji oraz udostępnianie ich administratorom i użytkownikom.

Bezpieczeństwo teleinformatyczne

Rekomendacja D wskazuje bankom oczekiwania nadzorcze dotyczące ostrożnego i stabilnego zarządzania obszarami technologii informacyjnej i bezpieczeństwa środowiska teleinformatycznego, w szczególności zaś ryzyka związanego z tymi obszarami. Można je określić jako niepewność związaną z prawidłowym, efektywnym i bezpiecznym wspieraniem działalności banku przez jego środowisko teleinformatyczne. Wiąże się to przede wszystkim z ryzykiem operacyjnym, dlatego też Rekomendacja D powinna być traktowana jako uzupełnienie Rekomendacji M, dotyczącej zarządzania ryzykiem operacyjnym w bankach w obszarach technologii informacyjnej i bezpieczeństwa środowiska teleinformatycznego, ale również wiążącej się m.in. z ryzykiem utraty reputacji i ryzykiem strategicznym.

Dodajmy, że Rekomendacja D dotyczy również oddziałów instytucji kredytowych. Wszystkie banki powinny stosować się do zawartych w dokumencie zaleceń. Biorąc jednak pod uwagę specyfikę zagadnień związanych z technologią i bezpieczeństwem środowiska teleinformatycznego, a ponadto różnice w zakresie uwarunkowań, skali działalności oraz profili ryzyka banków, sposób realizacji tych rekomendacji i wskazanych w nich celów może być dla każdej instytucji odmienny. Stosowanie tych praktyk powinno zależeć m.in. od tego, na ile przystają one do specyfiki i profilu ryzyka banku, szczególnych uwarunkowań prawnych, w jakich on się znajduje oraz charakterystyki jego środowiska teleinformatycznego. Ale również od stosunku kosztów ich wprowadzenia do wynikających z ...