Konfederacja Crédit Mutuel: Drużyna z górnej półki

Zachodnie grupy spółdzielcze są dla zrzeszeń w Polsce partnerami wiarygodnymi, z których doświadczeń w zakresie organizacji grup, funkcji banku zrzeszającego, mechanizmów solidarnościowych, informatyki, marketingu i sposobów współpracy z udziałowcami, warto w pełni korzystać, aczkolwiek nie bezkrytycznie. Wzorem niedoścignionym może być Konfederacja Crédit Mutuel powstała we Francji jeszcze przed II wojną światową, obecnie drugi pod względem wielkości bank detaliczny we Francji.

Pogromca liderów

Banque Fédérative du Crédit Mutuel posiada we Francji ponad 5 tys. oddziałów – najwięcej po grupie Crédit Agricole. Działa niezwykle aktywnie w dwóch regionach Francji: Bretanii na północnym wschodzie kraju i w Alzacji na wschodzie. W 2007 r. miała 365 mld euro depozytów i 182 mld euro kredytów, wypracowując 2,7 mld euro zysku netto przy zatrudnieniu 59,4 tys. osób.

Konfederacja CM zrzesza 18 banków regionalnych, a za ich pośrednictwem ok. 3000 banków (kas) spółdzielczych. Ma około 5 mln udziałowców i 8 mln klientów. Z bankami grupy współpracuje 27 tys. członków rad nadzorczych. Są to z reguły wpływowi przedstawiciele środowisk lokalnych, biznesmeni, rzemieślnicy, rolnicy – uczestniczący aktywnie w życiu banków. Od początku swej historii grupa była w całości własnością spółdzielców (Crédit Agricole został sprywatyzowany dopiero w latach 80.).

W 2008 r. grupa CM nabyła w Niemczech za 4,9 mld euro (7,7 mld dolarów) pion bankowości detalicznej amerykańskiego Citibanku. Dzięki tej transakcji CM osiągnął w tym kraju czołową pozycję na rynku kredytów konsumpcyjnych (7 proc. rynku), przejmując 340 oddziałów detalicznych, które zatrudniały 6,7 tys. osób i obsługiwały 3,3 mln klientów. W rywalizacji spółdzielcy pokonali Deutsche Bank AG, największą w Niemczech instytucję finansową. CM zapłacił w tej transakcji ponad 5-krotną wartość księgową aktywów sieci Citibanku.

Każdy gra swoją rolę

Crédit Mutuel jest organizacją trzypoziomową, pierwszy stanowią banki lokalne, drugi banki regionalne, trzeci bank krajowy. Banki lokalne działają na podstawie prawa spółdzielczego i zasady: „jeden udziałowiec – jeden głos”. Na poziomie regionu funkcjonuje federacja, która zarządza przepływem środków, przygotowuje procedury i regulaminy, prowadzi centralną księgowość oraz nadzór. Na czele grupy stoi konfederacja krajowa – reprezentant jej interesów wobec władz centralnych. Podstawowym założeniem organizacyjnym jest tzw. zasada subsydiarności, co oznacza, że poziom organizacji najbliższy udziałowcom (bank spółdzielczy) musi wypełnić wszystkie funkcje (zadania), do których jest zdolny. Zadania, których nie jest w stanie wykonać w sposób optymalny, powinien powierzyć innym szczeblom struktury.

Funkcje kontrolne sprawowane są przez federacje na podstawie ...