Zdrowie publiczne priorytetem – premier stanie na czele Rady, o której powołanie apelował BCC

Projekt przewiduje, że na czele Rady ds. Zdrowia Publicznego stanie premier, zaś wiceprzewodniczącym będzie minister zdrowia. W skład Rady wejdą przedstawiciele kierownictw wszystkich resortów. Rada będzie m.in. wyznaczała kierunki do Narodowego Programu Zdrowia Publicznego oraz dokonywała bieżącej analizy sytuacji zdrowotnej.

Tak wysoka ranga Rady w Strukturze Rady Ministrów dowodzi, że rząd przyjął nasze argumenty przedstawione w apelu skierowanym do premiera 8 października br.

Przypominamy nasze główne argumenty zawarte w apelu:

1. Zdrowie Publiczne jako zorganizowany wysiłek społeczeństwa na rzecz ochrony, promowania i przywracania obywatelom zdrowia powinno być przedmiotem szczególnego zainteresowania najwyższych władz państwa, współdziałania i zaangażowania wielu resortów oraz władz samorządowych, nie tylko samego resortu zdrowia.
2. Zgodnie z konkluzjami Rady Unii Europejskiej z czerwca 2011 roku ochrona zdrowotna powinna być postrzegana nie tylko jako źródło wydatków, ale także jako zyskowna inwestycja i motor ekonomiczny kraju, determinująca jakość kapitału ludzkiego, a nie jako źródło wydatków. Starzenie się w bardzo szybkim tempie społeczeństwa wywiera bezpośredni skutek zarówno na finanse publiczne jak i PKB. Z tego też powodu Zdrowie nabiera wymiaru pokoleniowego. Według prognoz Komisji Europejskiej, wzrost zapotrzebowania na publiczne świadczenia zdrowotne w Polsce będzie jednym z najwyższych w Unii Europejskiej. Narastać będzie też problem niskiej dostępności kadry medycznej.
3. Wiek emerytalny 67 lat jest też dużym wyzwaniem dla Państwa. W pracach przygotowawczych do wdrożenia ustawy o zdrowiu publicznym uzasadnione wydaje się zaprogramowanie i podjęcie działań na każdym poziomie władzy centralnej, terenowej i samorządowej. Działania te powinny doprowadzić do poprawy stanu zdrowia oraz zapobiegać chorobom, pozwalając obywatelom zachować sprawność fizyczną, umożliwiająca aktywność zawodową do czasu osiągnięcia wieku emerytalnego. Samo wyznaczenie graniczy wieku emerytalnego nie wystarczy, gdyż potencjalne koszty zwolnień lekarskich i rent inwalidzkich, nie pozwolą na osiągnięcie politycznego i gospodarczego celu ustawy o wieku emerytalnym 67.
4. W trakcie trwania naszej Prezydencji byliśmy bardzo aktywni na polu Zdrowia Publicznego i przygotowaliśmy dla jego potrzeb określone programy, które zyskały duże uznanie. Wskazane byłoby, by te doświadczenia i sukcesy przenieść na nasz krajowy grunt, a zagadnieniom Zdrowia Publicznego nadać właściwą, najwyższą rangę.
5. Potrzeba powołania Rady jest podnoszona zgodnie przez wiele autorytetów polskiej medycyny i środowisko ochrony zdrowia. Zdrowie jest priorytetem dla każdego obywatela, a Zdrowie Publiczne powinno być priorytetem dla władz Państwa i wymaga koordynacji na poziomie Premiera Rady Ministrów.
6. Mając na względzie zarówno misję państwa w zakresie zapewnienia dobrostanu obywatelom, ekonomiczny wymiar zdrowia społeczeństwa, będący wypadkową produktywności osób zdrowych i kosztochłonności osób chorych oraz wyzwanie jakim jest szybkie starzenie się społeczeństwa, wnosimy o powołanie przez Pana Premiera Narodowej Rady Zdrowia Publicznego.

Projekt założeń do ustawy o zdrowiu publicznym przewiduje również zwiększenie skuteczności programów profilaktycznych oraz wzmocnienie roli samorządów w kształtowaniu polityki zdrowotnej. Obecne przepisy dotyczące systemu ochrony zdrowia są rozproszone w zbyt wielu aktach prawnych, co zmniejsza ich efektywność. Jednym z priorytetów ustawy jest koordynacja działań wszystkich instytucji mających wpływ na system ochrony zdrowia w Polsce, dlatego zostaną skoordynowane działania wszystkich resortów, a
także instytucji, m.in.: Narodowego Funduszu Zdrowia, Państwowej Inspekcji Sanitarnej, organizacji pozarządowych oraz samorządów.

Anna Janczewska-Radwan
minister zdrowia w Gospodarczym Gabinecie Cieni BCC