Temat numeru: Nowy rozdział bankowości

Czy unia bankowa jest adekwatną odpowiedzią na globalizację sektora bankowego?

– Unia bankowa jest przede wszystkim kolejnym krokiem podejmowanym przez kraje strefy euro w celu porządkowania relacji między państwami i bankami. Główne problemy, które rzutują na te relacje wiążą się z wysokością długu publicznego, deficytem budżetowym, jak również w przypadku niektórych krajów bezpośrednio z zaniedbaniami nadzorczymi wokół sektora finansowego. Celem obecnych zmian jest stworzenie struktury, która zapewnić ma pewną homogeniczność zarządzania bankami, wzbogaconą o system gwarancji depozytów, a także bardziej uporządkowaną swobodę przepływu kapitału i optymalną formę zarządzania płynności w strefie euro.

Należy więc podkreślić, że przedstawione niedawno zmiany podmiotów nadzorczych nie są ostatnim, a raczej jednym z pierwszych kroków. Głębsza integracja zajmie więcej czasu, a kolejnych decyzji możemy się spodziewać w nieodległej przyszłości. Istotny jest fakt, że wiodącą rolę w tym procesie będzie odgrywał Europejski Bank Centralny, który w ostatnich kwartałach – jak widać – przejmuje na siebie kilka dodatkowych zadań wcześniej obcych dla tej instytucji.

Przeniesienie nadzoru wiąże się również z przeniesieniem odpowiedzialności, czy ta odpowiedzialność nie jest zbyt duża dla Europejskiego Banku Centralnego?

– Nie ma wątpliwości, że proces zintegrowania nadzoru musi zająć wiele miesięcy, a liczba podmiotów, które będą nadzorowane przez Europejski Bank Centralny wydaje się ogromna. Zawsze przebudowa systemu nadzoru, jak pokazują doświadczenia wielu krajów wiąże ze sobą ryzyko powstania pewnych niedostosowań nadzorczych. Wszystkie rozwiązania i ...