Technologie: Płatności mobilne systemu Payter

Jakub Górka

Powstający rynek płatności mobilnych (m-płatności) cechuje wysoki potencjał i duże możliwości zarobku. Dlatego interesują się nim różne instytucje: banki, firmy telekomunikacyjne, organizacje płatnicze itp. Banki mają bogate doświadczenie w dostarczaniu usług finansowych, firmy telekomunikacyjne obsługują licznych abonentów i użytkowników produktów przedpłaconych, natomiast organizacje płatnicze, agenci rozliczeniowi, izby rozliczeniowe i procesorzy płatności mogą zapewnić szeroką bazę akceptacyjną terminali i sprawnie działające mechanizmy rozliczeń i rozrachunków. Problemem jest stworzenie takiego modelu biznesowego, który godziłby cele wszystkich instytucji nastawionych przede wszystkim na maksymalizację własnych dochodów i udziału w rynku.

Różne systemy i technologie

Płatności mobilne mogą bazować na różnych systemach płatności i technologiach, mogą mieć charakter transakcji zbliżeniowych (proximity) lub zdalnych (remote). Przykładowymi kanałami i mechanizmami komunikacji wykorzystywanymi przy płatnościach mobilnych są: SMS, internet, USSD (Unstructured Supplementary Service Data) i NFC (Near Field Communication).

Tryb tekstowy USSD dostępny w każdym telefonie komórkowym, obok trybu głosowego IVR (Interactive Voice Response), został zastosowany w rodzimym modelu płatności mobilnych mPay. Z kolei drugi z polskich systemów wkraczający obecnie na rynek – SimEasyPay – jest rozwiązaniem zdalnym. Opiera się karcie SIM telefonu komórkowego z wgraną bankową aplikacją płatniczą EasyPay, która jest powiązana z kartą płatniczą.

W holenderskim systemie Payter, lansowanym w portowym mieście Rotterdam, użyto nowoczesnej technologii zbliżeniowej NFC (komunikacja bliskiego pola).

Urządzenia z wbudowanym modułem NFC mają tę przewagę nad interoperacyjnymi kartami zbliżeniowymi/bezstykowymi Visa (payWave), MasterCard (PayPass) i Amex (ExpressPay), że bazują nie na pasywnych, lecz aktywnych znacznikach posiadających własne źródło zasilania (baterię), które mogą inicjować wymianę danych z innymi – pasywnymi i aktywnymi – tagami. W rezultacie technologia NFC sprawdza się w urządzeniach przenośnych i telefonach, służąc np. do: naśladowania (emulacji) kart zbliżeniowych; odczytywania inteligentnych plakatów, które zawierają pasywne znaczniki z zapisanymi treściami reklamowymi i różnymi rabatami; wymiany informacji pomiędzy użytkownikami (konsumentami), co np. umożliwia płatności mobilne typu P2P (Person-to-Person). Karty płatnicze nie pozwalają z reguły przeprowadzać płatności międzykonsumenckich. Oczywiście technologia NFC może być też stosowana w płatnościach typu C2B (Consumer-to-Business).

System Payter zapewniał wiele funkcjonalności, które dobrze ilustrują czynności podejmowane przez bohaterkę w informacyjnym filmie promującym system (patrz zestawienie w tabeli „Funkcjonalności systemu Payter”).

Im więcej, tym lepiej

Każdy instrument płatniczy/system płatności jest dobrem sieciowym, ma wartość dopiero wówczas, gdy posługuje się nim wielu użytkowników. Dopiero po osiągnięciu przez system płatności określonej wielkości (liczby użytkowników i w efekcie liczby transakcji), jego twórcy i dostawcy zwracają się poniesione nakłady i zaczyna realizować dochó...