Konrad Soszyński

Na zamknięciu tygodnia bazowe rynki długu notowały zniżki rentowności. Wyraźniej widoczne było to w przypadku papierów amerykańskich, gdzie krzywa przesunęła się w dół o 3-4 pb. na całej swojej długości. Zdecydowanie mniej zyskała krzywa niemiecka, która zanotowało jedynie 1-punktowy ruch w dół. W przypadku stawek FRA za oceanem także obserwowaliśmy nieznaczne zsuwanie się, kontrakt w najbardziej obserwowanym obecnie segmencie 3×6-6×9 (potencjalne podwyżki stóp przez Fed) przesunęły się w dół o 1 pb. Inwestorzy nie reagowali na publikację danych o dobrych wynikach na rachunku obrotów bieżących w Eurostrefie, ani na dane o cena przemysłu w Niemczech.

Przez całą środę rentowności na bazowych rynkach długu pozostawały względnie stabilne, po tym jak w przez pierwsze dwa dni tygodnia notowaliśmy spadki stymulowane przez uruchomienie zakupów przez EBC. Rynek zignorował słabsze niż oczekiwano oraz niż poprzednie odczyty produkcji przemysłowej w Chinach (6,8% r/r – realizacja, 7,8% – oczekiwania, 7,9% – poprzedni odczyt). Podobnie potraktowane zostały słabsze niż średnia prognoz odczyty produkcji przemysłowej w Zjednoczonym Królestwie oraz wyższa niż spodziewana szwedzka inflacja.  W konsekwencji krzywa niemiecka przesunęła się w dół o 2 pb. w długim jej krzywej, podczas gdy krzywa amerykańska poszła w górę o 1 pb.

Oczekiwanie na konferencję EBC sprzyjało w czwartek przed południem kontynuacji wzrostów rentowności niemieckich obligacji. Inwestorzy spodziewając się konkretnych informacji dotyczących momentu rozpoczęcia skupu aktywów sprzedawali niemieckie i kupowali obligacje francuskie, włoskie i hiszpańskie.