Strefa Vip: Dramat wynagrodzony czyli talar Marii Teresy

PRZEMYSŁAW WIŚNIEWSKI

Zimni jak gekony fizjolodzy kobiecego piękną usiłują odgadnąć tajemnicę wielkiej, wszechświatowej kariery pięknego srebrnego talara z Jej wizerunkiem. Poza mdłymi i pożałowania godnymi spekulacjami nic specjalnego nie odkryto. A może źle szukano? Oto próba wyjaśnienia owej tajemnicy przez nas, gorącogłowych wrażliwców z sercem mocniej bijącym i dłońmi miękko stukającymi w bezgłośne klawisze srebrnego laptopa. A wyjaśnienie to dedykujemy wszystkim kobietom z okazji ich święta – trwa cały rok i tylko kulminacja jest 8 marca!

Kobieta

Zaraz po święcie Wniebowstąpienia, co jest pamięcią o przeniesieniu się do nieba za życia, a przed świętem Zesłania Ducha Świętego, co jest początkiem Kościoła naszego apostolskiego, w dniu 13 maja roku pańskiego 1717, w Wiedniu przyszło na świat dziecię płci żeńskiej. Rodzicami byli: cesarz Karol VI Habsburg i księżniczka Elżbieta Brunszwicka-Wolfenbüttel. Małżonkowie nadali jej imiona: Maria Teresa. Maria, bo matka to nasza oraz Teresa, bowiem była to mieszkanka śródziemnomorskiej wyspy Thera, która bodaj jedyna umknęła zagładzie i zapomnieniu po wybuchu tamtejszego wulkanu. I imiona te będą w Jej życiu znaczące. Maria Teresa była dzieckiem nad wyraz żywym i zdolnym. Szczególną predylekcję miała do nauki historii, strzelania z łuku i strzelby, gry na fortepianie i śpiewu, w którym doszła do takiej perfekcji, iż mogła wykonać główną arię z opery Johanna Adolfa Hasse Ipermestra. Głos musiała mieć piękny i szkolony, gdyż dzieła mistrza miały zawsze bardzo wysmakowaną formę, co wymagało od wykonawców kunsztu nie byle jakiego. Maria Teresa temu podołała.

Trauma małżeństwa

W wieku dziewiętnastu lat poślubiona została Franciszkowi I Stefanowi, księciu Lotaryngii, późniejszemu władcy Austrii. Z tego związku narodziło się szesnaścioro dzieci! Cesarz małżonek był, jak widać szalenie aktywny. Był też najwyższym okazem cudzołożnika, babiarza i kajdaniarza. Mimo cesarskiej korony nie był zbyt wymagający, co do pochodzenia wielkich dam, pań, panien, panienek, ulicznic, garkotłuków kuchennych, zdzir e tutti quanti które był z oddaniem pokrywał. W tym sensie był prawdziwie szczerym demokratą na długo przed rewolucją francuską. Kobieta kochająca, jak to wyraża aforyzm La Rochefoucauld, łatwiej wybacza wielką niedelikatność niż małą niewierność. Co więc może uczynić wobec wielkiej, bezgranicznie cynicznej rui delikatna, wrażliwa małżonka?! Dla Marii Teresy był to osobisty, głęboki dramat, nieuleczalna trauma, co spowodowało, iż stała się z czasem stróżem moralności dla wszystkich swoich poddanych. Utworzyła Komisję Czystości – specjalny departament policji, zajmujący się zwalczaniem niemoralności. Patrole zapuszczały się wszędzie: infiltrowały teatry, publiczne zgromadzenia, a nawet zakradały się do prywatnych domów. Nie dało Jej to szczęścia, a naraził...