Rynek Finansowy: Loża komentatorów – wrzesień 2017

Mirosław Bieszki
doradca ekonomiczny Konferencji Przedsiębiorstw Finansowych w Polsce

Prezes Narodowego Banku Polskiego po lipcowym posiedzeniu Rady Polityki Pieniężnej nie pozostawia złudzeń co do zmiany nastawienia w polityce monetarnej, a wręcz przeciwnie, obstaje przy priorytecie wspierania wzrostu gospodarczego. Sekundują mu w tym inni członkowie RPP, a jeden z nich – prof. dr hab. Eryk Łon – wręcz dopuszcza możliwość obniżki stóp, gdyby wskaźnik PMI spadł poniżej 50. Przy takim myśleniu łatwo wpaść w pułapkę, przed którą dawno temu przestrzegał Milton Friedmann. Jak do tej pory jedynie dr Kamil Zubelewicz dostrzega to niebezpieczeństwo. Rozstrzygające dla podjęcia decyzji o zmianie nastawienia nie będą wskaźniki, ale polityka przekonywania wewnątrz RPP. A tu postawa „wait & see” króluje mocno, wspierana przez wypowiedzi prof. dr. hab. Adama Glapińskiego. Argument o niższych kosztach – w porównaniu do spóźnionej – podwyżki stóp, wyprzedzającej osiągnięcie celu inflacyjnego, wyraźnie nie dociera do wszystkich członków RPP. Paradoksalnie, przyspieszenie dynamiki może umacniać przekonanie o słuszności odkładania decyzji o podwyżce stopy referencyjnej do ostatniego momentu. Jeśli tak by się stało, wówczas będziemy mieć serię podwyżek w krótkich odstępach czasu. Należy zwrócić uwagę, jak blisko 3% uruchamiających unijną procedurę EDP znajduje się obecny wskaźnik deficytu. A serie podwyżek stóp będą podrażać kolejne emisje obligacji. Moim zdaniem RPP nie będzie kierować się też opiniami zawartymi w ostatnim raporcie IMF, w którym Rada Dyrektorów wskazuje na konieczność zmiany polityki monetarnej tak, aby reakcja nastąpiła przed osiągnieciem celu inflacyjnego.

Jarosław Janecki
główny ekonomista Societe Generale w Polsce

Dynamika wzrostu gospodarczego jest jednym z wielu elementów wpływających na decyzje Narodowego Banku Polskiego o poziomie stóp procentowych. Sam wzrost PKB, jak i jego komponenty mogą być ważnymi przesłankami do zmiany zdania RPP odnośnie terminu pierwszych podwyżek stóp procentowych. Istotne w tym przypadku są nie tyle dane z ostatniego kwartału, co ich wpływ na prognozy sytuacji gospodarczej w kolejnych kwartałach. Prognozy te w kontekście produkcji potencjalnej mogą za kilka kwartałów przybliżać nas do podwyżek stóp procentowych. Wpływ na decyzję o zaostrzeniu polityki pieniężnej będą jednak miały również i inne informacje. Kluczowe w tym przypadku są oczywiście projekcje inflacji. Niewykluczone, że cel inflacyjny zostanie osiągnięty już w pierwszej połowie przyszłego roku, czyli wcześniej, niż wskazują na to ostatnie projekcje NBP. Rada podkreśla również znaczenie zmian stanu depozytów sektora gospodarstw domowych oraz przedsiębiorstw. W skrajnym przypadku zbyt niskie stopy procentowe mogą negatywnie wpłynąć na stabilność sektora bankowego. Ponadto pogorszenie się bazy depozytowej może utrudnić finansowanie przez sektor bankowy zapowiadanych, głównie przez sektor publiczny (w tym samorządowy), inwestycji. Skala zmiany dynamiki PKB i jego komponentów (...