Rynek finansowy: Loża komentatorów październik 2011

Krzysztof Kluza
dyrektor banku BGK oraz adiunkt SGH

Na koniec I połowy 2011 r. zadłużenie sektora finansów publicznych wynosiło ok. 54 mld euro, czyli 27 proc. całości długu. W 70 proc. było ono denominowane w euro. Technicznie patrząc, osłabienie złotego do euro i innych walut o 1 proc. (ok. 4 gr) powoduje wzrost o 0,14 pkt proc. wskaźnika zadłużenia sektora finansów publicznych do PKB. Aby więc aprecjacja euro i innych walut mogła zagrozić przekroczeniu II progu ostrożnościowego (55 proc. PKB), to kurs złotego musiałby wynosić powyżej 4,6 zł za euro na koniec roku (w połowie września było to 4,3 zł). Próg 60 proc. PKB przekroczylibyśmy przy kursie 6 zł za euro, zakładając przy tym, że nie nastąpi równolegle wzrost pozostałego zadłużenia budżetu centralnego i samorządów. Przy potencjalnym wzroście tego długu o ok. 50 mld zł do końca roku, już przekroczenie przez euro kursu 5 zł oznaczałoby dotarcie z długiem do III progu ostrożnościowego. Osłabienie złotego to także wzrost obciążeń dla budżetu z tytułu obsługi zadłużenia zagranicznego. Każde umocnienie euro o średniorocznie 1,15 proc. (niecałe 5 gr) oznacza wyższe wydatki (same odsetki) o 100 mln zł w skali roku wskutek różnic kursowych. To także potencjalny wzrost rentowności emitowanego długu ze względu na wzrost ryzyka Polski dla potencjalnych inwestorów.

Sebastian Stolorz
doradca dyrektora wykonawczego Banku Światowego w W aszyngtonie

Kurs walutowy jest wzajemną relacją wartości dwóch walut. Destabilizacja wielu fundamentów gospodarki światowej wprowadziła nas w obszar niepewności, w którym wartość przestaje być czymś absolutnym. Dzisiejszy kurs złotego, bez względu czy mierzony wobec euro, dolara, czy franka, nie może być obiektywnie porównywany z poziomami historycznymi, gdyż mianownik w równaniu kursu nie jest obiektywny. Osłabienie kursu, obserwowane w minionych tygodniach jest reakcją rynków na zmianę postrzegania rynków wschodzących, zwłaszcza największych z tych gospodarek, które w II kw. odnotowały rozczarowujące wyniki. Deprecjacja złotego dodatkowo została wzmocniona rozwojem sytuacji w strefie euro. Inwestorzy w obu przypadkach przeszacowali związek z polską gospodarką, która wciąż powinna rozwijać sie w tempie 4 proc. w tym roku i podobnie w przyszłym. Pierwsze miesiące III kw. wskazują, że II kw. w wielu częściach świata był wyjątkowy i nie powinien sugerować znaczącego i nagłego pogorszenia perspektyw, choć obawy co do możliwości dalszego napędzania gospodarki światowej przez kraje wschodzące pozostają ograniczone. Efekt zarażania sytuacją w Europie Południowej jest dalece ograniczony, ze względu na brak znaczącej ekspozycji na Polskę. Dziś brakuje zaufania wśród inwestorów i konsumentów, choć w tym drugim przypadku – jak pokazuje eurobarometr – Polska jest zdecydowanym liderem ...