Redukcja QE3 we wrześniu nie jest przesądzona

Tu wzrosty rentowności, biorąc pod uwagę wysoką zmienność z ostatnich dni, nie były jednak wysokie i sięgały +5 pb. Wspomniane osłabienie notowań dłuższych obligacji było spowodowane w głównej mierze podobnymi zmianami na rynku papierów niemieckich. Mimo braku istotniejszych informacji w strefie euro inwestorzy zapewne sprzedawali niemieckie aktywa obawiając się, że publikacja stenogramów FOMC doprowadzi do kontynuacji dotychczasowego trendu wzrostowego rentowności na rynku Treasuries.

Obniżenie ratingu Włoch przez agencję Standard & Poor’s nie miało istotnego przełożenia na notowania papierów skarbowych państw peryferyjnych w Europie – w sektorze 10-letnim zmiany sięgały  zaledwie +5-10 pb (rentowności dla papierów skarbowych Hiszpanii oraz Włoch wynosiły odpowiednio 4,80% i 4,45%). Ta ograniczona co do skali reakcja jest prawdopodobnie efektem wypowiedzi, które właściwie codziennie są wysyłane przez przedstawicieli EBC. Bank centralny podkreśla bowiem, że w razie potrzeby należy spodziewać się „odpowiedniej reakcji”. W środę tym razem Benoir Coeure wspomniał m.in. o możliwości wykorzystania programu OMT „w sytuacji, gdyby zaszła taka potrzeba”.

Opublikowane stenogramy z posiedzenia FOMC właściwie nie wniosły nowych elementów w stosunku do tego co podczas czerwcowej konferencji prasowej powiedział Ben Bernanke. To co zwraca uwagę, to fakt, że większość członków FOMC przed ograniczeniem skali QE chciałaby zobaczyć dalszą poprawę na rynku pracy. Jedynie kilku członków opowiadało się za szybszym zmniejszeniem programu skupu aktywów. Może to świadczyć o tym, że redukcja QE we wrześniu nie jest przesądzona.

Kierunek zmian rentowności amerykańskich i niemieckich obligacji skarbowych w najbliższych miesiącach jest jednym z kluczowych elementów naszych modeli, ale i trendów na rynkach finansowych. Spodziewamy się, że będą je kształtowały spekulacje dotyczące ograniczenia skali QE3 przez Fed w kolejnych miesiącach. Bank centralny w oficjalnych dokumentach sygnalizował, że rozważy wyjście z luzowania ilościowego w sytuacji, gdy stopa bezrobocia spadnie w pobliże 6,5% lub/i gdy prognozowana w ciągu dwóch lat inflacja wzrośnie powyżej 2,5% (poziomy nie muszą automatycznie skutkować podjęciem decyzji). Jak pokazują wykresy kontynuacja dotychczasowych trendów na amerykańskim rynku pracy, tzn. średni miesięczny przyrost nowych miejsc pracy w sektorach pozarolniczych o blisko 200 tys. jest spójny z oczekiwanym spadkiem stopy bezrobocia na poziomie około 1 pkt. proc. w perspektywie roku. Oznaczałoby to, że cel Fed zostałby osiągnięty w II półroczu 2014 r. (według danych za maj stopa bezrobocia w Stanach Zjednoczonych wyniosła 7,6%). Podczas czerwcowego posiedzenia Fed podał prognozy dla rynku pracy – stopa bezrobocia powinna na koniec 2014 r. spaść w okolice 6,0%.

Mirosław Budzicki
Biuro Strategii Rynkowych
PKO Bank Polski