Ranking 50 największych banków w Polsce 2011: Wywiady i opinie – Maciej Brzozowski: Rekomendacje do nowelizacji

Zaczniemy nasz alfabet od litery A?

– Rekomendacja A była nowelizowana kilkanaście miesięcy temu. A zaczniemy może od tego, że jednym z głównych powodów zmian w otoczeniu legislacyjnym sektora bankowego jest konieczność dostosowania się do unijnych przepisów zawartych w nowelizacji Capital Requirements Directive (dyrektywa reguluje kwestie związane z wymogami kapitałowymi banków), mam tu na myśli tzw. CRD III. Uwzględniając czas niezbędny na uchwalenie wynikających z niej zmian, do polskiej praktyki bankowej powinny one wejść z początkiem 2012 r. Nie możemy także zapominać o Capital Requirements Directive IV – jeszcze odleglejszej przyszłości, choć zmiany, które wprowadzą będą istotne. Będą dotyczyły m.in. płynności banków, kompozycji kapitału, funduszy własnych i wskaźnika dźwigni.

Jeśli jednak skrócimy naszą perspektywę do kilku miesięcy, to o jakich literach z alfabetu rekomendacji będziemy mówić?

– To wtedy zatrzymamy się na literach „R”, „H” i „J”. Rekomendacja R dotyczy zasad identyfikacji bilansowych ekspozycji kredytowych, które utraciły wartość, wyznaczania odpisów aktualizujących z tytułu utraty wartości bilansowych ekspozycji kredytowych oraz rezerw na pozabilansowe ekspozycje kredytowe. Obecnie ta rekomendacja po uzyskaniu akceptacji Komisji Nadzoru Finansowego została przekazana do sektora bankowego, celem uzyskania jego uwag i zastrzeżeń. Część z nich już otrzymaliśmy. W tym przypadku inspiracją do zmian nie były zobowiązania międzynarodowe, ale codzienna praktyka rynkowa i płynące do nas zapytania od banków, które stosują Międzynarodowe Standardy Rachunkowości oraz Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej. Ich wątpliwości budzą kwestie związane z identyfikacją takich właśnie ekspozycji kredytowych oraz ustalania wysokości odpisów aktualizujących. Chcemy zwrócić uwagę na pewne rozwiązania, które upowszechniły się na rynku i przedstawić swoje stanowisko wobec tych praktyk.

I czas na…

– Kolejne dwie rekomendacje. Obie mają dość istotne znaczenie dla sektora bankowego. Rekomendacji H dotyczy kontroli wewnętrznej w banku. Jest to zbiór dobrych praktyk, który określa cel oraz zakres takich działań zarówno z punktu widzenia kontroli funkcjonalnej, jak i instytucjonalnej. W dużym stopniu jest to wynik wniosków, jakie wyciągamy z naszych wizyt w bankach. Wynika z nich, że kontrola wewnętrzna musi być wzmocniona. Za takim stanowiskiem przemawiają poczynione przez nas obserwacje. Chodzi tu o problemy, które niekiedy ujawniają się w obszarze związanym z zarządzaniem ryzykiem. Tych napięć można by uniknąć, gdyby zarządzanie wewnętrzne w tych instytucjach było lepiej dopasowane do wyzwań. Proszę nie zapominać, że nieodłączną częścią zarządzania wewnętrznego, czyli internal governance, jest właśnie kontrola wewnętrzna.

A inne motywy przemawiające za tę nowelizacją?

– W trakcie naszych inspekcji zauważyliśmy, że w niektórych bankach między osobami na stanowiskach kierowniczych a tymi, które mają wykonywać funkcje kontrolne, nie zawsze istnieją powiązania wyłącznie służbowe. W grę wchodzą chociażby więzy rodzinne, które potencjalnie mogą utrudniać obiektywne i rzetelne sprawowanie funkcji kontrolnych. Z taką sytuacją mamy ...