Przedsiębiorcy prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą objęci ochroną konsumencką?
Projekt ustawy przewiduje wprowadzenie zmian do szeregu ustaw, których głównym celem
w ocenie Projektodawcy jest zmniejszenie obciążeń regulacyjnych, w szczególności
o charakterze administracyjnym. Stanowi on realizację formułowanych w Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju zapowiedzi zmniejszenia obciążeń biurokratycznych
i uproszczenia przepisów. Zgodnie z uzasadnieniem do projektu ustawy celem proponowanych działań jest ograniczenie zbędnych i nadmiernych obciążeń regulacyjnych, co umożliwi wygenerowanie oszczędności po stronie obywateli i przedsiębiorców. Jak podkreślono w uzasadnieniu z uwagi na to, że przyczyną zidentyfikowanych i opisanych problemów są konkretne przepisy prawne, które nakładają wymogi regulacyjne na obywateli i firmy, realizacja celu poprzez działania pozalegislacyjne w tym zakresie nie jest możliwa. Niezbędne jest zatem wprowadzenie stosownych zmian legislacyjnych.
W obecnej wersji projektu (uwzględniając uwagi zgłoszone przez ZBP na etapie konsultacji publicznych do poprzedniego projektu) odstąpiono od projektowanej zmiany w art. 54 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, która zakładała rozszerzenie przepisów o kwocie wolnej od zajęcia na wszystkie rodzaje rachunków, które zgodnie z Prawem bankowym mogą należeć do osób fizycznych, prowadzących działalność gospodarczą (rachunki rozliczeniowe oraz lokat terminowych, które mogą należeć wyłącznie do przedsiębiorców oraz rachunki oszczędnościowe, rozliczeniowo-oszczędnościowe terminowych lokat oszczędnościowych, które już obecnie są objęte ograniczeniem i mogą należeć do osób fizycznych, niezależnie od tego czy są przedsiębiorcami).
Obecny projekt podobnie jak poprzedni zawiera propozycję rozszerzenia ochrony konsumenckiej na osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie czynności prawnej dokonywanej z innym przedsiębiorcą, gdy z treści tej czynności wynika, że nie posiada ona dla niego charakteru zawodowego, wynikającego w szczególności z przedmiotu wykonywanej przez niego działalności gospodarczej udostępnionego na podstawie przepisów o CEIDG (zmiany w art. 221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025, z późn. zm. – art. 2 pkt 1 Projektu).
Uwagi ZBP
ZBP w zgłoszonych uwagach ponownie zasygnalizował, że zmiana polegająca na rozszerzeniu przepisów o ochronie konsumentów na osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą zmierza do nieuzasadnionego osłabienia pozycji przedsiębiorcy będącego kontrahentem umowy zawieranej z osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Wątpliwości budzi kryterium określające sytuacje, kiedy jednoosobowy przedsiębiorca może uzyskać status konsumenta. Nie jest ono jednoznaczne, gdyż charakter zawodowy czynności ma wynikać „w szczególności” z przedmiotu wykonywanej przez niego działalności gospodarczej (zwrot w szczególności wskazuje no to że przedmiot wykonywanej działalności gospodarczej wynika z otwartego katalogu źródeł – poza CEIDG są one bliżej niesprecyzowane). W praktyce może oznaczać konieczność każdorazowej weryfikacji z CEIDG lub odbierania oświadczeń od przedsiębiorcy jak należy kwalifikować konkretną czynność. Nie jest również sprecyzowane, które przepisy z zakresu ochrony konsumenta miałyby znaleźć zastosowanie do ww. przedsiębiorcy.
W przekazanych uwagach ZBP dodatkowo zwrócił uwagę na konieczność wydłużenia terminu vacatio legis w zakresie tej zmiany, gdyż planowany termin wejścia w życie z dniem 1 stycznia 2020 r. jest niewystarczający z uwagi na konieczność wprowadzenia odpowiednich zmian w informatycznych systemach bankowych oraz regulaminach i wzorcach umów. Zaproponowano wydłużenie terminu wejścia tych zmian w życie do 12 miesięcy od ogłoszenia ustawy.
Projektowane zmiany z zastrzeżeniem pewnych wyjątków mają wejść w wejście w życie
1 stycznia 2020 r.