POŻEGNANIE Prof. dr hab. Jan Czekaj

Z głębokim żalem przyjęliśmy wiadomość o śmieci prof. Jana Czekaja, znanego ekonomisty i byłego członka Rady Polityki Pieniężnej. Zmarł on 16 czerwca br. w wieku 75 lat.

Studia w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Krakowie, przekształconej w Akademię Ekonomiczną, a później w Uniwersytet Ekonomiczny, ukończył w 1973 r. Następnie obronił doktorat i habilitację. W 2003 r. otrzymał tytuł profesora nauk ekonomicznych.

Zawodowo związany był z macierzystą uczelnią, gdzie obejmował stanowiska od asystenta stażysty do profesora. W 1998 r. został kierownikiem Zakładu Rynku Kapitałowego, rok później objął funkcję dyrektora Centrum Badań nad Sektorem Finansowym, w 2000 r. powołano go na kierownika Katedry Rynku Kapitałowego.

Od 1989 do 1992 r. był adiunktem w Instytucie Finansów w Warszawie. Był także profesorem w Małopolskiej Wyższej Szkole Ekonomicznej w Tarnowie (1996-2002) oraz w Wyższej Szkole Ekonomii i Informatyki w Krakowie.

W latach 1994-1995 wchodził w skład Rady Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie. Od 1 lipca 1994 do 30 września 1996 r. piastował stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Przekształceń Własnościowych, równolegle od 1995 do 1996 r. zasiadał w Komisji Papierów Wartościowych i Giełd oraz był członkiem Rady Nadzorczej Korporacji Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych; zaś w latach 1995-1997 pełnił obowiązki przewodniczącego Rady Nadzorczej Banku Przemysłowo-Handlowego.

Od 2002 do 2003 r. był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Finansów. Sprawował też funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji Nadzoru Bankowego oraz Komisji Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych.

W 2003 r. Sejm powołał go do Rady Polityki Pieniężnej I kadencji. Rok później wybrano go do RPP II kadencji – zasiadał w niej do roku 2010.

Głównym obszarem zainteresowań naukowych prof. Jana Czekaja były makroekonomiczne uwarunkowania rynków finansowych, rynek długu, rynek funduszy inwestycyjnych i hedgingowych oraz efektywność informacyjna rynków. Był także recenzentem rozpraw doktorskich oraz w postępowaniach habilitacyjnych i o nadanie tytułu profesora. Głęboką wiedzę akademicką łączył przy tym z doskonałym rozumieniem realiów funkcjonowania sektora bankowego i całej gospodarki. Był jednym z najbardziej aktywnych autorów Programu Analityczno-Badawczego Warszawskiego Instytutu Bankowości, współpracował też z Zespołem Badań i Analiz Związku Banków Polskich.

Uroczystości pogrzebowe odbyły się 25 czerwca br. na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.