Opinnie: Dyskusja 10 lat po

Marek Urbaniak

i Polacy. To jest identyczna konstrukcja, z tym że nasza jest obrócona o 180 stopni, czyli tylko jeden pracuje i ma nad sobą cały zestaw kierowników. Po ostatniej dyskusji nad otwartymi funduszami emerytalnymi będziemy zapewne prześmiewczym przykładem takiej metody reformowania, że najpierw wprowadzamy nowe regulacje prawne i zmiany organizacyjne, a następnie czekamy ok. 10 lat, aby dokładnie to wszystko przeanalizować.

Nawiasem mówiąc, debata ta miała całkiem ciekawą dynamikę. Wszystko zaczęło się bardzo niewinnie, od całkiem niezobowiązujących sugestii minister pracy i polityki społecznej, że trzeba będzie uporządkować sprawy OFE. Później pojawiła się zupełnie niezrozumiała inicjatywa premiera Tuska, aby przywołać do porządku osoby nimi zarządzające. Następnie ten sygnał wzmocnił w Sejmie, gdzie oznajmił, że dla niego ważniejsze jest tu i teraz, a nie jakieś przyszłościowe obietnice dobrobytu i powszechnej szczęśliwości. Co w przypadku rozwiązań dotyczących OFE, które z definicji muszą być oceniane w długoterminowej perspektywie, zabrzmiało wyjątkowo niestosownie. Ważnym wzmocnieniem działań minister Fedak było zaangażowanie się w dyskusję ministra finansów. Nabrała ona jednak zupełnie nowego rozmachu, gdy głos zabrał prof. Leszek Balcerowicz, odrzucając pomysły i argumentację rządu. W ten sposób ukształtowały się dwa obozy z wyrazistymi liderami. Tylko niestety zupełnie niepotrzebnie. Nieistotne jest bowiem nawet pytanie: kto ma rację? Ważniejsze jest szukanie odpowiedzi w stylu, jaki zaprezentował szef NBP prof. Marek Belka. Czyli bardzo pragmatyczna analiza, jakie rozwią...