Opinie: Problematyczny frank

Teoretycznie wiele nie powinno się zmienić – 18 kwietnia wybrano nowy, choć po części stary, skład zarządu Narodowego Banku Szwajcarii – Thomas Jordan objął oficjalnie stanowisko prezesa, Jean-Pierre Danthine, pomimo kontrowersji co do swojej osoby, został jego zastępcą, a do tego gremium dołączył Fritz Zurbruegg, dotychczasowy szef FFA, czyli rządowej agencji od spraw finansowych – to jednak coś wisi w powietrzu. Wprawdzie Thomas Jordan podczas konferencji prasowej powtórzył, iż SNB nadal jest zdeterminowany bronić kursu franka i w tym względzie nie ma żadnych „ale”.

Nadmienił przy tym, iż szwajcarska waluta pozostaje wciąż przewartościowana, wszakże kilka dni wcześniej inwestorzy powiedzieli: „sprawdzam”. Trochę z przypadku, bo był to okres przedświąteczny (Wielki Czwartek) i tym samym rynki były mniej płynne niż zazwyczaj, ale jednak – 5 kwietnia br. po raz pierwszy od 6 września ub.r., kurs EUR/CHF na chwilę spadł poniżej bariery 1,20. Wprawdzie było to tylko kilka pipsów (1,1994), ale efekt został osiągnięty – wokół franka zrobiło się znów głośno – rynki zwróciły większą uwagę na pewne niedociągnięcia polityki SNB. Bo nic nie wynikło z oczekiwań związanych z kolejnymi posunięciami – podniesienia minimalnego limitu wymiany euro na franki do poziomu 1,25, a później 1,30. Zresztą do tej pory wiele ekonomicznych i gospodarczych modeli wskazuje, że frank powinien być wart 1,35-1,45 za euro. Tyle że pomiędzy teoretykami a praktykami rynków finansowych były zawsze ogromne różnice – spekulanci chętnie widzieliby EUR/CHF znów w okolicach parytetu, tak jak to miało miejsce w sierpniu ub.r. I mają ku ...