Opinie: Polityka znów wchodzi na rynkowe salony?

Marek Rogalski

Gdybyśmy chcieli opisać kompletnemu laikowi, jak działają na co dzień rynki finansowe, musielibyśmy narysować obraz wielkiej machiny z mnóstwem różnych trybików, które mają swoje określone i bardzo ważne funkcje. Gdy jeden z elementów zaczyna szwankować, problemy od razu są zauważalne, także w innych obszarach. Z małych problemów, często powstają wielkie kryzysy. Dlaczego? Bo większość bagatelizuje te „drobne usterki”, uznając, że nie mają one aż takiego znaczenia. I teoretycznie ma rację, ale za którymś razem konstrukcja zaczyna się rozsypywać. Wniosek z tego jest prosty – kryzysy na rynkach powstają wtedy, kiedy dane scenariusze nie są wcześniej zdyskontowane.

Inwestorzy lubią wybiegać w przyszłość, chcą o niej rozmawiać i spekulować. Nie jest do końca prawdą, że działają zero-jedynkowo, skupiając się tylko na teraźniejszości i nie rozważając przyszłości. Psychologia rynkowa musi iść w ślad za realiami – załóżmy, że dostrzegamy w pewnym obszarze wyraźne przewartościowanie, klasyczną bańkę spekulacyjną i zaczynamy grać na załamanie rynku. Problem w tym, że nikt nie jest w stanie określić, kiedy ono może nastąpić. Jeśli mamy szczęście, zobaczymy je w ciągu kilku tygodni, ale bywa tak, że i paru lat. Wtedy jednak będziemy mogli temu kibicować, ale nie pieniędzmi, które wcześniej stracimy. Reputację też. Ta życiowa historia dobrze tłumaczy, dlaczego bańki spekulacyjne puchną nawet wtedy, kiedy coraz więcej o nich się mówi. Bo moment rynkowego załamania jest dość trudny do przewidzenia, nawet dla najlepszych rynkowych guru. Chyba że przyjmiemy założenie, że owi „guru” zostali nimi ...