Opinie: Niemoc polityków

Jan K. Solarz

Sukces zamiany waluty krajowej na euro spowodował, że zapomniano o wspólnym pieniądzu emitowanym przez deficyt budżetowy i dług publiczny państw członkowskich strefy euro. Zaniechano zmiany w międzynarodowych statystykach finansowych. Nadal opracowano je na zasadzie lokalnej, z perspektywy rezydenta i potrzeb bilansu płatniczego oraz wyznaczania międzynarodowej pozycji inwestycyjnej. Nie dano odpowiedzi, kto będzie odpowiadał za długi Unii Gospodarczej i Walutowej. Nie jest to prosta suma międzynarodowych pozycji jej krajów członkowskich.

Brak troski o uregulowania prawne funkcjonowania Unii Gospodarczej i Walutowej wynikał z fałszywego przeświadczenia polityków, że jest to prowizorka, która wkrótce ustąpi docelowej konstrukcji Unii Europejskiej zapisanej w jej konstytucji. Konstytucja UE została odrzucona. Narodził się kryzys finansów publicznych strefy euro.

Okazało się, że suma równowag cząstkowych między wspólną polityką pieniężną i autonomiczną polityką fiskalną nie prowadzi do dostosowania się do zaburzeń w funkcjonowaniu globalnego systemu finansowego. Próby budowy prowizorycznego buforu kapitałowego między tymi politykami finansowymi i pieniężnymi nie zdały egzaminu. Były spóźnione i nie opowiadały oczekiwaniom rynków.

Komisja Europejska na rozwój wydarzeń, który się wymknął spod kontroli, odpowiedziała zgodnie z logiką pułapki jej procedur decyzyjnych. Samoregulację rynków finansowych zastąpiono urzędową wszechwiedzą. Wszechwiedza wymaga centralizacji decyzji. W jej wyniku Komisja Nadzoru Finansowego będzie monitorowała 35 proc. systemu finansowego w Polsce. Decydujący głos będzie należ...