Opinie: Migracja talentów

Jan K. Solarz

Najstarszym i najbardziej masowym systemem wyławiania talentów były egzaminy na urzędników w Cesarstwie Chińskim. Nikt po nich nie miał wątpliwości, że urzędnik jest osobą bardziej utalentowaną od petenta. Talent mandaryna był wykorzystywany dla dobra Chin.

Janczarzy stanowili trzon administracji cywilnej i wojskowej w otomańskim imperium. Synowie chrześcijańskich jeńców wojennych byli kastrowani i selekcjonowani do zajmowania najwyższych stanowisk państwowych. Ich talenty wojskowe zapewniały świetność Turków.

W średniowiecznej Europie czeladnik musiał wędrować po państwach miastach, aby uczyć się rzemiosła. Ten, którego talent został dostrzeżony przez obcych stawał się powrocie do rodzimego cechu jego mistrzem.

Również we współczesnej Japonii awans uzdolnionego pracownika wymaga, aby o zmianę jego statusu zawodowego upomnieli się klienci firmy. Oni dokonują ostatecznego wyboru talentu. Dodatkowo zasada dożywotniego zatrudnienia u jednego jedynego pracodawcy powoduje, że talenty bardzo długo i starannie podejmują decyzję o wyborze tego jedynego na całe życie pracodawcy. W rezultacie strukturę gospodarki kształtują indywidualne wybory talentów. One migrują pomiędzy mniej i bardziej perspektywicznymi dziedzinami aktywności gospodarczej.

W XXI wieku talenty w skali globalnej migrowały od sektora wytwórczego do pośrednictwa finansowego. Sektor finansowy należy obecnie do przemysłów intensywnie przyciągających talenty. W trakcie ustrojowej transformacji w Polsce liczne rzesze utalentowanych ludzi przeszły ze szkolnictwa wyższego ...