Nauka: Redukowanie niepewności

Udostępnij Ikona facebook Ikona LinkedIn Ikona twitter

bank.2016.09.foto.099.a.400xKumulacja wielu problemów, z jakimi stykają się organizacje, prowadzi zazwyczaj do tego, że poszukuje się rozwiązań w trybie pożarowym bądź neguje się dotychczasowy kierunek działań i wraca do starych, preferowanych w poprzednich okresach. Zazwyczaj powierzchowne propozycje okazują się mało skuteczne, a dodatkowo sprawiają, że kłopoty się jeszcze pogłębiają. Dlatego warto przeanalizować staranniej źródła powstających problemów.

Prof. dr hab. Stanisław Kasiewicz
Dr Lech Kurkliński

Naszym zdaniem jedną z kluczowych przyczyn aktualnych trudności, w jakich znalazł się polski sektor bankowy, jest niedocenianie roli kultury ryzyka. W artykule postaramy się wyjaśnić jej istotę i znaczenie dla procesów zarządzania. W końcowej części przedstawimy, jakie oczekiwane korzyści mogą uzyskać banki z badania tego fenomenu.

Definicja kultury ryzyka

Kultura ryzyka jest pojęciem, które poddaje się z trudnością jednoznacznej definicji, interpretacji i badaniu, choćby z tego powodu, że składa się z dwóch wysoce pojemnych, złożonych, wielowymiarowych kategorii, czyli kultury oraz ryzyka. Na domiar kultura i ryzyko wpisują się do odmiennych dyscyplin naukowych (nauki ekonomiczne zajmują się ryzykiem, a kultura znajduje ważne miejsce w socjologii, psychologii, antropologii), które cechują się innymi metodykami badań.

Analizując dostępne w literaturze definicje kultury ryzyka, można wyróżnić następujące podejścia:

a) kultura plus: oparcie się na definicji kultury, a ryzyko podkreśla się jako jej odniesienie – szczegółowy obszar zainteresowań1. Zatem stanowi ono w zasadzie jej dodatek. Nasuwa się od razu alternatywna propozycja, aby te role zmienić, czyli za podstawę przyjąć definicję ryzyka, a kulturę traktować jako uzupełnienie;

b) atrybutowe – które kładzie nacisk na cechy kultury ryzyka (silna, słaba, wyraźna, dobra itd.)2, nawiązujące m.in. do wymiarów kultury, a przede wszystkim unikania niepewności3;

c) instrumentalne – wynikające z postrzegania kultury ryzyka przez instytucje finansowe i jej operacjonalizowanie w formie realizowanych programów4;

d) wąskie ujęcie – kultura ryzyka obejmuje percepcję „apetytu” na ryzyko pracowników i kadry menedżerskiej oraz poziom jego akceptacji5.

Pojęcie to ma silnie subiektywny charakter i jego badanie opierać się powinno przede wszystkim na jakościowych metodach. Pozostaje jednak otwarte pytanie, czy oprócz ogólnej diagnozy możliwe są jakiekolwiek sposoby jej mierzenia, co ułatwiać mogłoby jej kształtowanie. Jest to tym ważniejsze, gdy spojrzymy na rolę kultury ryzyka w zarządzaniu, zwłaszcza instytucjami finansowymi.

Rola kultury ryzyka Początków badań nad kulturą ryzyka nie jest tak łatwo odnaleźć. Ważniejsze wydaje się jednak wzrastające zainteresowanie jej rolą, koncepcjami i analizami. Ten dynamiczny wzrost, zwłaszcza po rozpoczęciu kryzysu finansowego w 2007 r., ilustrują statystyki ...

Artykuł jest płatny. Aby uzyskać dostęp można:

  • zalogować się na swoje konto, jeśli wcześniej dokonano zakupu (w tym prenumeraty),
  • wykupić dostęp do pojedynczego artykułu: SMS, cena 5 zł netto (6,15 zł brutto) - kup artykuł
  • wykupić dostęp do całego wydania pisma, w którym jest ten artykuł: SMS, cena 19 zł netto (23,37 zł brutto) - kup całe wydanie,
  • zaprenumerować pismo, aby uzyskać dostęp do wydań bieżących i wszystkich archiwalnych: wejdź na BANK.pl/sklep.

Uwaga:

  • zalogowanym użytkownikom, podczas wpisywania kodu, zakup zostanie przypisany i zapamiętany do wykorzystania w przyszłości,
  • wpisanie kodu bez zalogowania spowoduje przyznanie uprawnień dostępu do artykułu/wydania na 24 godziny (lub krócej w przypadku wyczyszczenia plików Cookies).

Komunikat dla uczestników Programu Wiedza online:

  • bezpłatny dostęp do artykułu wymaga zalogowania się na konto typu BANKOWIEC, STUDENT lub NAUCZYCIEL AKADEMICKI