Nauka: Ludzi należy edukować

Skończył pan Wydział Matematyki UW. Był pracownikiem naukowym, zajmował się kształceniem studentów. Miał wykłady z informatyki dla doktorantów w Królewskim Instytucie Technologicznym w Szwecji. Co skłoniło pana do tak radykalnej zmiany w życiu zawodowym?

– Moja ścieżka zawodowa skręciła w ramach transformacji w 1989. Uznałem, że trzeba ustąpić miejsca młodszym na uczelni i zacząłem rozglądać się za czymś innym w informatyce. Miałem już dość sprecyzowane plany zawodowe, kiedy pojawił się na mojej drodze Jacek Kuroń. Zaproponował pracę przy tworzeniu Banku Inicjatyw Ekonomicznych. Nikt z doświadczeniem bankowym nie chciał się tego podjąć, wiedząc, jak szalone jest to przedsięwzięcie. Bazę stanowiło dwadzieścia kilka osób, pięć wynajętych pokoi, żadnego prawie kapitału i żadnej osoby z doświadczeniem bankowym. Oni wiedzieli, że tego nie da się zrobić. Może dlatego na to się porwałem, że tego nie wiedziałem. Patrząc nawet z dzisiejszej perspektywy, to nie miało prawa się udać. A jednak udało się i przez 17 lat prowadziłem BISE. Przez pierwszy rok próbowałem łączyć to z pracą na uczelni, ale w mojej dziedzinie okazało się to niemożliwe.

Kiedy zaczął pan współpracę ze Związkiem Banków Polskich?

– W rok po rozpoczęciu pracy w BISE zaangażowałem się w tworzenie samorządowej organizacji zrzeszającej banki. Byłem w gronie założycieli Związku Banków Polskich i przez kilka lat wiceprezesem. Pod koniec mojej pracy w BISE Krzysztof Pietraszkiewicz poprosił mnie, żebym poprowadził Komitet Standardów Kwalifikacyjnych. Z czasem przejąłem opiekę nad Zespołem Kształcenia Kadr. Nie tak dawno przejął ją ode mnie dyr. Mariusz Zygierewicz.

I zaczął pan kroić system kształcenia na swoją miarę?

– Raczej rozwijałem to, co zostało już zrobione. Trzeba było uaktualnić stopnie zawodowe, dostosować do tego, co jest potrzebne w nowoczesnej bankowości. Jednym z pierwszych, które powstały za moich czasów jest stopień zawodowy Certyfikowany Konsultant ds. Finansowych, przeznaczony dla pracowników bezpośrednio kontaktujących się z klientami. Uzyskanie certyfikatu jest uzależnione od zdania egzaminu. Ten jest dwustopniowy. Najpierw testowy pisemny, potem ustny, podczas którego egzaminowany musi rozwiązać konkretny problem, z którym może potem spotkać się w swojej pracy. Następnie pracownik banku, jeśli ma dostateczny staż pracy, musi otrzymać od swojego pracodawcy potwierdzenie postaw i posiadanych umiejętności.

Wszystkie nowe stopnie zawodowe i uaktualnienie starych staraliśmy się robić w podobny sposób. Najpierw opis wymagań potrzebnych do uzyskania certyfikatu. Na ogół były to autorskie projekty tworzone przez ludzi z dużą praktyką bankową. Każdy przed wdrożeniem był recenzowany prze dwie osoby – kogoś z dużego banku komercyjnego i przedstawiciela mniejszych banków lub banków spółdzielczych.

Po zatwierdzeniu ostatecznego kształtu projektu przygotowywaliśmy bazę pytań. Na przykład dla projektu Certyfikowany Konsultant zrobiliśmy prawie 900 pytań do egzaminu testowego. Te pytania znalazły się na naszej stronie internetowej. Każdy może się z nimi zapoznać. Wiele banków, zwłaszcza tych dużych, ma własne centra szkoleniowe. Zatrudnia trenerów i przeprowadza szkolenia we ...