KNF zajęła stanowisko ws. stosowania wskaźników referencyjnych w umowach kredytu
Komunikat powstał z uwagi na podnoszone przez nieprofesjonalnych uczestników rynku finansowego wątpliwości w zakresie możliwości stosowania przez banki wskaźników referencyjnych dla sposobu ustalenia stopy procentowej w umowach kredytu.
Wskaźnik referencyjny wpływa bezpośrednio na wysokość kredytu do spłaty
W komunikacie wskazano, iż obowiązujące przepisy prawa wprost dopuszczają możliwość stosowania wskaźników referencyjnych w umowach finansowych, w tym w umowach kredytowych, dla celów ustalania zasad oprocentowania kredytu o zmiennej stopie procentowej. Wskaźnik referencyjny, jako zmienny element składowy oprocentowania umowy kredytu, wpływa bezpośrednio na wysokość kredytu do spłaty, w tym raty odsetkowo-kapitałowej.
Dopuszczalność stosowania wskaźników referencyjnych dla umów kredytu
Dopuszczalność stosowania wskaźników referencyjnych dla umów kredytu ma swoją podstawę w treści art. 69 ust. 2 pkt 5 oraz art. 76 ustawy Prawo bankowe. Zgodnie z treścią art. 69 ust. 2 pkt. 5 tej ustawy: „Umowa kredytu powinna być zawarta na piśmie i określać w szczególności wysokość oprocentowania kredytu i warunki jego zmiany”.
Zasady oprocentowania kredytu określa umowa kredytu
Natomiast, zgodnie z treścią art. 76 przedmiotowej ustawy, zasady oprocentowania kredytu określa umowa kredytu. Jednakże, gdy stopa oprocentowania kredytu jest zmienna, wówczas kredytodawca powinien określić w umowie kredytowej warunki zmiany stopy procentowej kredytu oraz powiadomić w sposób określony w umowie kredytobiorcę, poręczyciela oraz, jeżeli umowa nie stanowi inaczej, inne osoby będące dłużnikami banku z tytułu zabezpieczenia kredytu o każdej zmianie stopy jego oprocentowania.
Zagadnienie dotyczące obowiązków informacyjnych kredytodawców
Powyższe zagadnienie dotyczące obowiązków informacyjnych kredytodawców w sytuacji ustalenia zasad oprocentowania kredytu według zmiennej stopy procentowej zostało doprecyzowane odpowiednio w art. 7 ust. 1 pkt. 1 ustawy o kredycie konsumenckim oraz art. 7 ust 2 pkt 2 ustawy o kredycie hipotecznym oraz o nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami.
W podsumowaniu UKNF wskazał, iż stosowanie wskaźników referencyjnych stopy procentowej w umowach kredytu na podstawie powyższych przepisów, nie może być postrzegane jako sprzeczne z przepisami prawa, podkreślając jednocześnie, iż zgodnie z treścią art. 138 ust. 7 Prawa bankowego UKNF nie może ingerować w stosunki umowne pomiędzy bankami i ich klientami, wobec czego nie jest właściwy do interpretacji zapisów indywidualnych umów kredytu.
