IT@BANK 2014: Banki spółdzielcze w chmurach

Wojciech Cellary
prof. dr. hab. inż., jest ekspertem Komisji Europejskiej, członkiem Komitetu Prognoz „Polska 2000 Plus” PAN, kierownikiem Katedry Technologii Informacyjnych na Wydziale Informatyki i Gospodarki Elektronicznej Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu.

Dzięki temu doskonale znają ich potrzeby, są przy tym elastyczne – szybko reagują na zachodzące w ich otoczeniu zmiany i dostosowują do nich swą ofertę. Od pewnego czasu pojawiło się nowe wyzwanie – bankowość elektroniczna. Współczesny klient ceni sobie możliwość bezpośredniej rozmowy o sprawach ważnych i o długoterminowym znaczeniu, odbywanych w siedzibie banku z zaufanym jego pracownikiem, jednak codzienne, rutynowe operacje chce wykonywać samodzielnie przez internet. Coraz częściej zresztą korzystają przy tym już nie ze stacjonarnych komputerów osobistych, a z urządzeń przenośnych, takich jak smartfony i tablety.

Nowoczesność kosztuje Banki spółdzielcze nie mają innego wyjścia – muszą za wymaganiami klientów podążać. To jednak może być kosztowne.

Rozwiązań informatycznych dla bankowości elektronicznej na rynku nie brakuje, nie są one jednak tanie. Zwłaszcza te gwarantujące efektywność zawsze – także w warunkach chwilowych, szczytowych obciążeń – i najwyższy z możliwych poziom bezpieczeństwa. Prawidłowe funkcjonowanie kanałów elektronicznych nawet przy największym natężeniu korzystania z nich są dla klientów niezwykle istotne. Oczekują szybkiej i niezawodnej obsługi i z tego poziomu oceniają swój bank. Jeśli jakość e-usług bankowych np. za przysłowiowe pięć dwunasta przy rozliczaniu rocznych podatków nie będzie wystarczająco wysoka, to wysoka jakość usług we wszystkich innych momentach przez cały rok nie będzie miała dla klientów znaczenia. I odwrócą się od banku.

Oznacza to, że bank powinien zainwestować w serwery zaprojektowane na obciążenie szczytowe, a nie średnie. To zaś niesie ze sobą wysokie koszty. Paradoksem przy tym jest to, że te drogie wydajne serwery będą mało wykorzystane, bo przez zdecydowaną większość roku ich obciążenie będzie znacznie niższe niż szczytowe. Jeszcze ważniejsza dla reputacji banku jest kwestia bezpieczeństwa transakcji elektronicznych. Rozwiązania to zapewniające są konieczne, ale przy tym kosztowne. Na dodatek wymagają wykwalifikowanej kadry potrafiącej na bieżąco zabezpieczać systemy bankowe przed ciągle nowymi, zaskakującymi atakami. A o taką bankom spółdzielczym nie jest łatwo.

Problem ekonomiczny banków spółdzielczych, które sytuacja na rynku zmusza do oferowania bankowości elektronicznej i stosowania rozwiązań informatycznych do zarządzania instytucją, polega na tym, że nie obejmuje ich – tak jak ma to miejsce w przypadku dużych banków – ekonomia skali. Innymi słowy, koszt rozwiązań informatycznych o porównywalnej jakości i bezpieczeństwie, w przeliczeniu na klienta jest znacznie wyższy w małym banku spółdzielczym niż w dużym banku. To rzutuje na pozycję konkurencyjną na rynku, gdyż współcześni klienci są bardzo wrażliwi na ceny usług.

Przetwarzanie w chmurze

Przełomowe w takiej sytuacji może być przetwarzanie w chmurze (cloud computing). O ile bowiem poszczególny bank spółdzielczy z osobna nie uzyska efektów ekonomii skali, to każdy może je uzyskać, przechodząc na przetwarzanie w chmurze. Zasadnicza idea polega na zastąpieniu własnych, lokalnych serwerów banków, serwerami wspólnymi dostępnymi przez internet, czyli w chmurze. Nazwa ta wzięła się od tradycyjnej formy przedstawiania internetu na rysunkach w postaci chmury. Najogólniej rzecz biorąc, przetwarzanie w chmurze jest modelem biznesowym oferowania sprzętu informatycznego i oprogramowania na żądanie, przez internet, za opłatą proporcjonalną do skali użytkowania. Za usługi płaci się według wskazań licznika tak, jak płaci się za wodę, gaz czy taksówkę. Tak jak – na szczęście – bank spółdzielczy nie musi budować sobie własnej elektrowni, aby mieć energię elektryczną w budynku, tak nie musi też inwestować we własną serwerownię, aby móc korzystać z usług informatycznych, zarówno zewnętrznych na rzecz klientów banku, jak i wewnętrznych na własne potrzeby zarządcze.

To, co nazywamy chmurą, jest de facto pulą rozproszonych, fizycznych i wirtualnych zasobów przydzielanych użytkownikom dynamicznie zgodnie z ...