Inflacja będzie rosła bardzo powoli

Presja inflacyjna wciąż jest niska – wynika z ostatnich danych GUS o cenach. W sierpniu inflacja wyniosła 1,1 proc. rok do roku, czyli bez zmian w porównaniu z lipcem, i -0,3 proc. miesiąc do miesiąca. Tradycyjnie w sierpniu nastąpił sezonowy spadek cen żywności oraz odzieży i z tego powodu inflacja miesięczna była ujemna. Nieznacznie zdrożały zaś paliwa.

Nie widać natomiast zmian, które byłyby początkiem jakiegoś bardziej stromego trendu wzrostu cen. Inflacja bazowa netto, po wyłączeniu cen żywności i energii, wyniosła (według naszych szacunków) 1,4 proc. rok do roku i -0,1 proc. miesiąc do miesiąca. Odejmując efekty sezonowe, inflacja bazowa utrzymuje się w okolicach 0,1 proc. miesiąc do miesiąca. Nawet w scenariuszu bardzo powolnego wzrostu trendu inflacyjnego, do końca roku inflacja bazowa oraz inflacja headline nie powinny przekroczyć istotnie 1,5 proc. Przyszły rok przyniesie wzrost w okolice 2-2,5 proc., wynikający przede wszystkim z bardzo niskiego poziomu odniesienia z początku tego roku. Jednak presja inflacyjna będzie na tyle niska, że reakcja stóp procentowych nie powinna nastąpić przed drugą połową 2014 r.

Podsumowanie: Inflacja znajduje się w okresie stabilizacji na niskim poziomie, która może przerodzić się w pełzający trend wzrostowy.

Z trzech głównych zagrożeń dla stabilności rynków finansowych w krótkim okresie – czyli konfliktu wokół Syrii, ucieczki kapitału z rynków wschodzących i zagrożenia silniejszego zacieśnienia polityki pieniężnej w USA – wszystkie wyraźnie w ostatnich dniach osłabły.

Interwencja zbrojna w Syrii zostanie prawdopodobnie zastąpiona przez instrumenty dyplomatyczne. Kursy waluty dużych rynków wschodzących, takich jak Turcja, Indie, czy Brazylia, ustabilizowały się. A ryzyko szybkiego zacieśnienia polityki pieniężnej w USA zostało ograniczone przez gorsze dane z rynku pracy oraz wycofanie się z wyścigu o fotel prezesa Fed Lawrence’a Summersa. Dlatego klimat na rynkach finansowych dość wyraźnie poprawił się w ostatnich dniach. I pomimo tego, że ryzyka są wciąż poważne, to oczekujemy, że temat globalnego ożywienia gospodarczego będzie dominował w najbliższych miesiącach.

Podsumowanie: Ryzyka dla globalnego ożywienia koniunktury znacząco osłabły w ostatnich dniach.

W zeszłym tygodniu pisaliśmy, że wyprzedaż polskich obligacji w reakcji na zmiany w OFE nie ma większego uzasadnienia i ostatnie dni to potwierdziły. W ciągu pięciu dni rentowność dziesięcioletnich papierów skarbowych spadła aż o 30 pkt bazowych. To znalazło też odzwierciedlenie w umocnieniu polskiej waluty. Kurs EUR/PLN obniżył się w ubiegłym tygodniu o siedem groszy, do 4,20 zł, zaś USD/PLN o dziewięć groszy, do 3,16 zł. Polskiej walucie pomogło też generalnie lepsze nastawienie do rynków wschodzących po wygaszeniu napięcia wokół Syrii. W tym tygodniu czynnikiem dominującym będzie środowa decyzja Fed, która może pchnąć kurs w każdą stronę.

Podsumowanie: Złoty dotarł do wielomiesięcznych minimów w okolicach 4,18-4,20 zł za euro. O tym czy je pokona zdecyduje reakcja na środową decyzję Fed.

Prognozy

W tym tygodniu w Polsce pojawią się ważne dane z rynku pracy (wtorek, nasza prognoza wynagrodzenia: 2,3 proc. rdr, zatrudnienia -0,7 proc. rdr) oraz przemysłu (środa, 2,7 proc.). Na świecie w centrum uwagi znajdzie się oczywiście środowa decyzja Fed oraz konferencja Bena Bernanke. Powszechnie oczekuje się ograniczenia programu luzowania ilościowego o ok. 10 mld dolarów, natomiast dużą niewiadomą jest, czy Fed użyje jakiś narzędzi by przekonać rynek, że stopy procentowe pozostaną niskie przez długi czas. Jedną z opcji jest obniżenie celu bezrobocia, powyżej którego Fed wyklucza podwyżki stóp. Oczekujemy, że wydźwięk środowej decyzji będzie gołębi.

Ignacy Morawski
Główny Ekonomista
FM Bank PBP S.A.