Chińskie dane, czyli uśmiech przez łzy

Poniedziałkowy niemal 8 proc. spadek indeksu w Szanghaju, wynikający częściowo z prób powstrzymania spekulacyjnych zapędów inwestorów przez regulatora tamtejszego rynku, przeszedł bez echa. Dziś sytuacja wygląda już o wiele lepiej. Zwyżka przekracza 1,5 proc. Cieszą się w Japonii, gdzie Nikkei poszedł w górę o ponad 2 proc. Po około 0,5 proc. rosną kontrakty na główne indeksy amerykańskie i europejskie. Tylko na rynkach surowcowych nie widać reakcji na chińskie dane, chyba że uznamy, że jest nią spadek cen ropy jedynie o 0,5 proc. i miedzi o 0,1 proc.

W przypadku danych kwartalnych spodziewano się wzrostu PKB o 7,2 proc., można więc mówić o miłej niespodziance. Mocniej niż oczekiwano wzrosła produkcja przemysłowa w grudniu. Liczono, że cały ubiegły rok będzie słaby i był. Zwyżka PKB o 7,4 proc. to mniej niż zapowiadały oficjalne władze. Optymistyczną reakcję rynków może popsuć za to obniżenie przez MFW prognoz dla globalnej gospodarki na 2015 r. z 3,8 do 3,5 proc.

Nasz rynek w poniedziałek wypadł słabo na tle Europy. WIG20 po nerwowych wahania zdołał się utrzymać na niewielkim plusie, a także zakończyć dzień powyżej 2250 punktów, ale oznacza to jedynie powstrzymanie przeceny, a nie ruch w górę. W trakcie sesji indeks obronił się przed spadkiem poniżej 2230 punktów. Można więc mówić jedynie o małych sukcesach, stanowiących mizerne pocieszenie.

Zawdzięczamy je czynnikom o wątpliwej trwałości, do których należy przede wszystkim zaliczyć wzrostowe odreagowanie mocno przecenionych akcji banków. To jednak branża niezbyt rozwojowa i w każdej chwili może ujawnić się niechęć do niej. Podobnie może być z JSW, w przypadku którego entuzjazm inwestorów z końca ubiegłego tygodnia wyraźnie osłabł.

Czerwoną latarnią był WIG Energetyka, zniżkujący o 2 proc., a spadki szczególnie mocno dotknęły wszystkich największych jego przedstawicieli. Przekraczająca 3 proc. przecena walorów Tauronu, mająca związek z informacją o wstępnym zainteresowaniu kupnem przez spółkę kopalni Brzeszcze, mówi wiele o nastrojach wobec obu pokrewnych branż, w przypadku których sensowna integracja nie byłaby niczym zdrożnym. Jak widać, kłopot leży w znalezieniu rozwiązania, które miałoby sens. Z kolei groźba strajku pracowników PGE, sprzeciwiających się planom restrukturyzacji przypomina o problemach samej energetyki. Efektem tego przypomnienia jest spadek notowań o 2 proc., ostatecznie przenoszący w sferę wspomnień dynamiczny wyskok kursu akcji PGE z 13 stycznia. Papiery Tauronu przypomniały z kolei poziom dołka sprzed ponad miesiąca i straszą powrotem do minimum z sierpnia ubiegłego roku.

Walory Lotosu i PGNiG cierpią z powodu powrotu spadków na rynku ropy naftowej. Na tle przecenianych o ponad 2 proc. kontraktów na miedź, pochwalić należy postawę akcji KGHM, zwyżkujących o 0,6 proc. Trudno jednak wiązać z tym walorem wielkie nadzieje.

Jeszcze gorsze nastroje panują w segmencie średnich firm. mWIG40 stracił w ciągu ostatnich sześciu sesji 5 proc. Wczoraj ciążyły mu nie tylko taniejące o niemal 13 proc. akcje GTC, ale także 4 proc. przecena papierów Kęt oraz sięgające 2 proc. spadki notowań walorów Forte, Enei i Energi, co trudno uznać za dobry prognostyk rychłej zmiany niekorzystnej tendencji. Indeks średniaków dotarł do dołka z końca sierpnia ubiegłego roku i jedynie w tym można pokładać nadzieję na podjęcie próby powstrzymania spadków.

Warto pamiętać o trwającym w Stanach Zjednoczonych sezonie publikacji wyników finansowych. Dziś poznamy raporty Halliburton, IBM, Johnson & Johnson i Morgan Stanley. Spory wpływ na rynki może także mieć wieczorne orędzie prezydenta Obamy, w którym ma zostać zaprezentowany projekt reformy podatkowej, która ma zwiększyć obciążenia najbogatszych Amerykanów oraz dużych instytucji finansowych.

Roman Przasnyski
analityk niezależny