Uncategorized

Na rynku finansowym powstaje coraz więcej finansowych supermarketów, w których klient zaspokoi zróżnicowane potrzeby. Z roku na rok coraz większy udział w przychodach firm ubezpieczeniowych stanowi sprzedaż usług przez kanał bankowy. Instytucje łączą siły, aby wyjść naprzeciw potrzebom klientów. Czy bancassurance rzeczywiście pomoże w rozwoju sektora bankowego…

19 mld USD, to jest 14 proc. PKB, wydał Kazachstan na walkę z kryzysem – podał Daniyar Akishev, zastępca prezesa narodowego banku Kazachstanu. Co zyskał, jakie poniósł straty? Czy coś grozi sektorowi bankowemu?

Ropa, gaz, wielkie pieniądze i rewolucyjne ułatwienia dla biznesu. Wystarczy spojrzeć w rankingi Banku Światowego dotyczące Azerbejdżanu bądź poczytać prasę wydawaną w Baku, by zyskać pewność, że inwestowanie tam – w tym w bankowość – może przynieść znaczne zyski. A jednak jest kilka drobnych problemów…

Ponad dwa lata temu wydawało się, że świat finansów legł w gruzach, 15 września 2008 r. media obiegła informacja o upadku Liman Brothers – legendy i symbolu bankowości. Zarówno ekonomiści, jak i politycy prześcigali się w opisywaniu skali zaniedbań, które doprowadziły do krachu na światowych giełdach.

Rok 2010 obfituje w niespodzianki dla bankowców. Najpierw rekomendacje, po drodze spory derywatowe, w końcu pogłoski o dodatkowym podatku bankowym. Działalność bankowa staje się coraz bardziej ryzykowna, zwłaszcza po wejściu w życie nowej ustawy o sporach zbiorowych.

Jedną z głównych zasad ochrony danych osobowych jest prawo każdej osoby, której one dotyczą, do kontroli ich przetwarzania. Powinna uzyskać informacje m.in. o celu i zakresie przetwarzania, o źródle, z którego pochodzą oraz o odbiorcach lub kategoriach odbiorców, którym są udostępniane

Dobrym przywilejem profesorów jest możliwość zadawania nawet najbardziej obrazoburczych pytań bez ponoszenia takich czy innych konsekwencji. Jakiś czas temu właśnie z takiej prerogatywy skorzystał wybitny polski fizyk prof. Łukasz Turski podczas kolejnej tury debaty nad Polską 2015.

Wśród czynników ograniczających atrakcyjność bezpośrednich inwestycji zagranicznych eksponuje się stosunek społeczeństwa goszczącego do jego długów. Jest to tradycja przekazywana z pokolenia na pokolenie. W Chinach spłata długu jest sprawą honorową. Niespłacanie długu grozi utratą twarzy, a więc śmiercią cywilną w tym społeczeństwie. Problem polega jednak na tym, że kadra kierownicza chińskich przedsiębiorstw państwowych nie uważa, że ma dług wobec obligatariuszy lub kredytodawców, wszelkich zewnętrznych dostarczycieli środków finansowych. To są długi kogoś innego, a nie osoby podpisującej kontrakt. Dług publiczny zagraniczny lub krajowy jest sierotą niemającą ani ojca, ani matki.

Tylko początkujący inwestor wierzy w to, że na rynkach finansowych można łatwo zarobić. Innymi słowy kupuje on wizję rynku opartego na jasnych i prostych regułkach ekonomicznych, co u bardziej doświadczonych wzbudza tylko uśmiech politowania. Bo, nie oszukujmy się, bardzo wiele zależy od psychologii tłumu, którą niektórzy próbują nazywać „sentymentem rynkowym”. Oczywiście, jak każde zjawisko tego typu, jest ono bardzo trudno mierzalne. Pozostaje tylko właściwa kontrola ryzyka.

Kiedy kryzys finansowy rozhuśtał rynki, pojawiła się historyczna szansa dla wielu krajów do weryfikacji ich pozycji w świecie. Szczególnie dotyczyło to krajów BRIC w kontekście reaktywacji grupy G-20, ale być może także Polski. Wraz z rozprzestrzenieniem się kryzysu na kraje strefy euro, już nie tylko struktura powiązań gospodarczo-politycznych w skali globalnej uległa przekształceniu, ale także w aspekcie regionalnym, wewnątrz strefy euro.

Gdy myślimy o bezpieczeństwie danych, zastanawiamy się przede wszystkim nad metodami ochrony informacji przed ich bezpowrotną utratą, a dopiero w dalszej kolejności nad skutkami dostania się plików w niepowołane ręce. I nawet jeśli uda nam się stworzyć superszczelne mechanizmy autoryzacji dostępu do danych i zminimalizować jawność informacji, to piętą achillesową może okazać się błaha z pozoru kwestia utylizacji zbędnych nośników cennych bitów.

Zmiany w podejściu banków do kwestii bezpieczeństwa danych oraz regulacje i sposoby wdrażania projektów z tego zakresu były tematem debaty redakcyjnej „Miesięcznika Finansowego BANK” (13 września w Klubie Bankowca). Prezentujemy fragmenty tej dyskusji.

Telefony komórkowe nie są tak bezpieczne, jak nam się powszechnie wydaje. Wszelkie treści – zarówno rozmowy, SMS-y, jak i e-maile – mogą być przechwytywane nawet przez przeciętnych, niezbyt zamożnych informatyków (nie mówiąc o świetnie wyposażonych służbach wywiadowczych). Wielcy producenci i operatorzy nie robią na razie wiele, by zmienić ten stan rzeczy. Czy bankowiec podróżujący w basenie Zatoki Perskiej może być więc pewien poufności prowadzonej przez siebie korespondencji?

Imponujące dzikie góry, wspaniałe krajobrazy, dobra kuchnia i ciekawość zobaczenia kraju, który przez ponad trzydzieści lat dobrowolnie odcięty był praktycznie od całego świata. To główne powody, żeby pośpieszyć się z wyjazdem do Albanii zanim dotrze tam masowa turystyka i zagości komercja.