Bankowość i Finanse | Technologie – debata o systemach centralnych | Core czy coreless? Jak podejść do modernizacji systemu centralnego

W jakich sytuacjach warto pomyśleć o całkowitej wymianie dotychczas używanego systemu core’owego, a jakiej natury argumenty mogłyby przemawiać za tym, by ograniczyć się do modyfikacji dotychczas używanej infrastruktury? Jakie cele należy brać pod uwagę decydując się na transformację centralnego systemu w instytucji finansowej, i na ile możliwe jest holistyczne oszacowanie kosztów takiej operacji, łącznie z utraconymi korzyściami w przypadku pozostawienia dotychczasowych zasobów? Gdzie w największym stopniu dają o sobie znać różnice pomiędzy poszczególnymi generacjami systemów core’owych, i czym powinien charakteryzować się proces wdrażania systemu kolejnej generacji?

Odpowiedzi na te, jak i wiele innych pytań i wątpliwości z obszaru bankowych systemów centralnych poszukiwano podczas debaty eksperckiej „Miesięcznika Finansowego BANK”, moderowanej przez Pawła Minkinę, redaktora naczelnego czasopisma i wiceprezesa zarządu Centrum Procesów Bankowych i Informacji. Partnerem wydarzenia, które odbyło się 20 czerwca br. równolegle z konferencją BankTech 2024, była firma Asseco Poland, którą w dyskusji reprezentował Robert Płociński, doradca wiceprezesa zarządu.

Zarządzanie przestarzałością

Jeszcze kilka lat temu w polskiej bankowości temat długu technologicznego praktycznie nie był poruszany. Dziś o tym zjawisku mówi się w coraz większym stopniu, jednak – jak zauważył Piotr Pietrzak, Tribe Leader, Core Banking Platforms w Santander Banku Polska – problem nie pojawił się znikąd, tylko stopniowo narastał, osiągając skalę, przy której staje się kłopotliwy również z punktu widzenia systemów core’owych. Sytuacja nie jest też jednolita w całym sektorze: w przypadku instytucji utworzonej jeszcze w latach 90. minionego stulecia dług technologiczny będzie z pewnością większy aniżeli w banku, który ma za sobą znacznie krótszy staż. – W kontekście mojego banku mogę powiedzieć, że mamy do czynienia ze standardowym procesem zarządzania przestarzałością – stwierdził Piotr Pietrzak, zwracając uwagę, iż stymulantem dla tego procesu są rosnące zagrożenia w sferze cyberbezpieczeństwa.

Paweł Gula

Piotr Mazur

Paweł Minkina

Grzegorz Pędzisz, CIO Volkswagen Financial Services, przypomniał, iż relatywnie rzadkie modyfikacje systemów centralnych wynikają niejako z samej architektury bankowych zasobów IT. – Fronty się zmieniają, odnawiają, odświeżają, tymczasem ów ­backend pozostaje przez długie lata nieruszony – dodał przedstawiciel ­Volkswagen FS. Jego zdaniem, wymiana systemu centralnego nie jest zadaniem łatwym ani oczywistym, choćby z uwagi na fakt, iż owo czyszczenie zasobów legacy nie aje ­bezpośredniego ­przełożenia na zyski czy generowanie nowych produktów, dlatego w wielu przypadkach proces ten jest odsuwany na później.

Temat wymiany czy modernizacji systemów core’owych nie jest też tak nośny, jak ma to miejsce w przypadku migracji do chmury czy obecnie sztucznej inteligencji. To tzw. zjawisko Shiny Object Syndrome (SOS), czyli przeświadczenie o potrzebie ciągłej pogoni za nowinkami, tymczasem wszelkie zmiany w obszarze backendu nie są tak „spektakularne”, ale cały czas krytyczne z perspektywy klarowności architektury banków czy elastyczności w zakresie dostarczania zmian dla klientów – podkreślił Bartosz Skrzypczak, Core Banking Transformation Program Manager w Raiffeisen Banku International. Z tego powodu dług techniczny w zakresie np. kanałów dostępu dla klienta i systemów głównych jest znacznie różny w Polsce.

Piotr Pietrzak

Robert Płociński

<...>