Bankowość biometryczna: Biometria – rewolucja czy ewolucja?

Daria Pawęda

Obecnie w Grupie BPS biometria jest głównie wykorzystywana w bankomatach, ale także w oddziałach. W ponad 30 bankach spółdzielczych zostały wdrożone dwa rozwiązania – w większości technologia finger vein, ale w kilku przypadkach również palm vein (biometria naczyń krwionośnych dłoni).

Co to jest biometria?

Słowo biometria pochodzi od greckiego słowa bio (żywy, życie, procesy życiowe) i metron (mierzyć). Pod pojęciem biometrii rozumiemy zatem szeroko rozumiane mierzenie indywidualnych cech ludzkiego ciała w celu potwierdzania tożsamości. Metody biometryczne dzielimy na dwie podgrupy – badające cechy fizyczne oraz cechy zachowania (behawioralne). Każdy człowiek ma pewne, unikalne i charakterystyczne tylko dla niego, cechy. Do metod badających te fizyczne zaliczamy np. biometrię linii papilarnych (odcisków palców – finger print), tęczówki oka, siatkówki oka, wzoru naczyń krwionośnych palca (finger vein) i dłoni (palm vein), kształtu (geometrii) twarzy, dłoni czy ucha. Natomiast metodami biometrycznymi badającymi nasze zachowanie są np. biometria sposobu intonacji głosu, podpisu odręcznego (bazująca na charakterystyce wizualnej podpisu i tzw. dynamice pióra), a także biometria badającą fale czy sposoby poruszania się (chodu). Wraz z rozwojem technologii znajdujemy coraz więcej cech, które możemy mierzyć, a także rozpoznajemy, jak je analizować, zapisywać i porównywać. Możemy powiedzieć, że w biometrii obowiązuje zasada „to ja jestem hasłem” (przypomnijmy, że w filmie „Sneakers” z 1992 r. Robert Redford w odniesieniu do biometrii głosowej mówi „Mój głos jest moim paszportem”).

Historia biometrii

Biometria jako metoda rozpoznawania na podstawie ludzkich cech znana jest już od początków ludzkości – np. biometria geometrii dłoni pojawiła się w czasach prehistorycznych, kiedy to artyści umieszczający swoje rysunki na ścianach jaskiń oznaczali je odciskami dłoni (szacowany wiek, to nie mniej niż 31 000 lat), a biometria finger print, czyli odcisku palca, znana była w Babilonii, gdzie biznesmeni już ok. 500 roku p.n.e. protokołowali swoje transakcje za pomocą odcisków palca na glinianych tabliczkach. Również chińscy kupcy potwierdzali swoje transakcje handlowe za pomocą odcisku palca. W Indiach pod koniec XIX w. stworzono pierwszy kompleksowy system biometryczny, tj. bazę danych odcisków palców zarządzaną przez głównego inspektora policji (warto przypomnieć, że obecnie w Indiach realizowany jest projekt Aadhaar, największy na świecie pod kątem biometrycznej bazy danych, która obecnie obejmuje ok. 5 mld odcisków palców, ok. 1 mld obrazów tęczówki i ok. 500 mln obrazów twarzy). Na początku XX w. biometrię zastosowano na szeroką skalę w kryminalistyce (daktyloskopia).

Bankowość biometryczna na świecie

Pierwsze pomysły wykorzystania biometrii w bankowości pojawiły się w latach 80. ubiegłego wieku, kiedy to armia amerykańska zaczęła testować biometrię geometrii dłoni do wykorzystania w bankowości (opatentowaną przez Davida Sidlauskasa). Natomiast wykorzystanie rzeczywiste biometrii w bankowości po raz pierwszy miało miejsce w 2004 r., kiedy to Bancafe Bank, jeden z największych banków w Kolumbii, wdrożył ok. 400 bankomatów biometrycznych wykorzystujących odcisk palca (finger print). W latach 2004-2005 w Japonii ruszył największy projekt biometryczny na świecie – do dzisiaj zaimplementowano już ponad 80 tys. bankomatów wyposażonych w biometrię naczyniową (finger vein lub palm vein). Wśród czołowych banków wykorzystujących bankomaty biometryczne znajdują się m.in.: Mizuho Bank, Japan Post Bank, Bank of Kyoto, Resona Bank, Bank of Yokohama

W 2008 r. Cairo Amman Bank, działający w Jordanii i Palestynie (obecnie również w Bahrajnie), jako pierwszy na świecie wprowadził technologię biometryczną tęczówki oka, wyposażając ok. 190 bankomatów i ok. 70 ...