Najnowsze wydanie miesięcznika BANK dostępne w sklepach i online Sprawdź szczegóły i zapisz się na prenumeratę roczną -20% 
Przymusowa restrukturyzacja Idea Banku i jego przejęcie przez Bank Pekao SA wywołała falę komentarzy. Do już zamieszczonych na stronach aleBank.pl dodajemy komentarz Wiesława Żółtkowskiego, byłego członka zarządu BOŚ Banku, który był także członkiem zarządu, a następnie dyrektorem IPS BPS, autora wielu artykułów w Miesięczniku Finansowym BANK.
Na czym polega specyfika funkcjonowania banków spółdzielczych, dlaczego dla tego sektora ważniejsza jest analiza jakościowa, niż ilościowa oraz czy banki spółdzielcze powinny udzielać kredytów hipotecznych ze stałą stopą procentową ‒ pisze Wiesław Żółtkowski, ekspert bankowości spółdzielczej.
Banki spółdzielcze zderzają się z barierą niedostatecznej rentowności, wzrostu kosztów działania, rosnącej konkurencji na rynku. Nie dokonały dotąd zmian w modelu działania, jakie banki komercyjne przeprowadziły na początku XXI w. Konieczne jest wyprowadzenie z tej sytuacji praktycznych wniosków.
Coraz powszechniejsze jest przekonanie, że muszą. Sektor banków spółdzielczych ma stałą pozycję w rosnącej polskiej bankowości, ale jego udział w sumie bilansowej wszystkich banków ciągle utrzymuje się na poziomie 8-9%. Nie jest to miejsce na miarę ambicji banków spółdzielczych. Ale trudno to zmienić. Historia bankowości spółdzielczej biegła innymi drogami niż banków komercyjnych. Stąd inne są wyzwania i warunki rozwoju tego sektora.
W bankach spółdzielczych mamy często poczucie, że wiele rozwiązań dotyczących tego środowiska nie jest racjonalnych. Równocześnie rozmowy o tym nie wykraczają poza kuluary, gdyż występuje irracjonalna obawa o narażenie się władzy nadzorczej. Trzeba przełamywać takie postawy i wypowiadać własne sądy.
W bankach spółdzielczych funkcjonują różne procedury badania zdolności kredytowej. Często pochodzą one od podmiotów zewnętrznych. Prawo bankowe stanowi, że bank nie może powierzyć innemu podmiotowi wykonywania czynności związanych z prowadzeniem działalności bankowej, w tym zarządzania aktywami i pasywami, dokonywania oceny zdolności kredytowej i analizy ryzyka kredytowego.
W całej nowożytnej historii straty wynikające z kryzysów bankowych były pokrywane przez budżety państw. Po zapaści roku 2008 postanowiono zmienić tę praktykę. Teraz instytucje finansowe mają zgromadzić środki na sfinansowanie procesu restrukturyzacji lub pokrycia strat związanych z ich likwidacją. Jest to zupełnie nowe podejście do nich, będące reakcją na słuszne oskarżenia, że banki prywatyzują zyski, a upubliczniają straty.
Powszechnym sygnałem alarmującym o złej sytuacji banku spółdzielczego bywa pojawianie się straty finansowej, spowodowanej zwykle koniecznością tworzenia rezerw na ujawnione nagle, często w czasie audytu, należności zagrożone. Zarząd banku nie powinien być zaskakiwany pogorszeniem się jego sytuacji finansowej. A tak często jest. Aby do tego nie dopuścić, trzeba analizować sytuację banku i z wyprzedzeniem rozpoznawać pojawiające się zagrożenia.
Bezpieczeństwo pieniędzy pozyskanych od klientów jest pierwszym zadaniem banku. Jednak pieniądze te trzeba inwestować w różne przedsięwzięcia obarczone ryzykiem. Mogą być straty i potrzeba pomocy. Kłopoty pojedynczych banków spółdzielczych nie zagrażają stabilności systemu finansowego. Dlatego muszą ratować się same z użyciem zasobów własnych sektora banków spółdzielczych.
