Rynek finansowy: O podatku bankowym i nie tylko

Podobno bankowcy ostatnio źle sypiają. Spędza Panu sen z powiek myśl: co z tym podatkiem bankowym?

– Chyba aż tak bardzo tego pomysłu nie przeżywam. Żeby ustosunkować się do tej propozycji, trzeba poznać szczegóły, tymczasem nikt nie chce powiedzieć, jak miałby wyglądać ten podatek. Jednak sam fakt opodatkowania banków w kontekście niezwiązanym z prowadzoną działalnością bankową, ale wynikający z doraźnej potrzeby załatania dziury budżetowej – przyjąłem z niedowierzaniem. Trudno pojąć, że ktoś może zaproponować takie rozwiązania po to, żeby rozwiązać problemy fiskalne.

Pomysłodawcy chcą wprowadzić mechanizm działający w ten sposób: bierze się kredyty, odejmuje się od nich depozyty. I to, co pozostaje jest opodatkowane. Zatem Pan może spać spokojnie, bo banki spółdzielcze nie załapią się na ten podatek. Problem mogą mieć ci, którzy się kredytują za pomocą pieniędzy z banków matek.

– Jeśli rzeczywiście tak miałby wyglądać ten podatek, choć podkreślam – chciałbym zobaczyć taką informację zapisaną jako oficjalny dokument – to problem podatku bankowego dotyczy również w dużym stopniu banków zrzeszających. Te instytucje w dużym stopniu finansują swoją działalność kredytową nie poprzez depozyty od klientów z sektora niefinansowego, ale z pieniędzy banków spółdzielczych.

Chyba w tym momencie zaczynają się u Pana kłopoty ze snem…

– Ustawodawca powinien bardzo dokładnie przemyśleć sposób wprowadzenia tego podatku. Musi pamiętać o istnieniu banków zrzeszających, bo to są bardzo specyficzne instytucje. My rzeczywiście w dużym stopniu pozyskujemy depozyty od banków spółdzielczych, a nie wprost z rynku.

Mówi Pan o tym podatku tak, jakby to było coś, co pojawiło się daleko na horyzoncie, ale nie wiadomo, czy w ogóle będzie. Tymczasem osoby zajmujące się polityką gospodarczą w kraju są przekonani, że ten podatek zostanie wprowadzony. Oni uważają, że nie należy już stawiać pytania, czy takie rozwiązanie się pojawi, ale raczej, od kiedy będzie obowiązywało.

– A ja wciąż wierzę w to, że politycy podejmują racjonalne decyzje.

Nie przekonał mnie Pan tym argumentem…

– (uśmiech) Jeżeli pojawią się oficjalne dokumenty na temat tego podatku, wówczas sektor spółdzielczy wypowie się na jego temat. Pokażemy zagrożenia, jakie przy okazji takiego rozwiązania mogą zostać wprowadzone do systemu. I wytłumaczymy dokładnie, co one mogą spowodować.

Zapowiedzi projektu wciąż się pojawiają. Co ciekawe wśród instytucji, które miałyby być objęte tym podatkiem nie ma spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych. Co Pan czuje, widząc taką sytuację?

– Jestem wściekły. Chociaż nadal podkreślam, że wierzę, iż racjonalne argumenty związane z absurdalnością wprowadzania takiego podatku dotrą w końcu do polityków. Póki co traktuję tę dyskusję jako próbę wypracowania jakiegoś kompromisowego rozwiązania.

A jakie rozwiązanie będzie najlepsze?

– Takie, że politycy w końcu zrozumieją, że ten podatek nie jest rozwiązaniem, które w perspektywie średnio- i długoterminowej przyniesie korzyści wszystkim zainteresowanym stronom – w tym i budżetowi państwa.

<...>